30/7/09

NBA Live 10

Απόφαση βόμβα του ΣτΕ: Ζητά μικρότερα πρόστιμα από την Εφορία

Του Aλέξανδρου Aυλωνίτη

Στον αέρα» κινδυνεύουν να βρεθούν χιλιάδες πρόστιμα που έχει επιβάλει η εφορία σε αναρίθμητους φορολογούμενους για μη επιβολή φορολογικής δήλωσης για κάποια περιουσιακά στοιχεία, για εικονικά τιμολόγια κ.λπ.
Tο ΣτΕ με απόφαση-σταθμό έρχεται να αμφισβητήσει για πρώτη φορά το σύστημα με το οποίο η πολιτεία επιβάλλει εξοντωτικά πρόστιμα σε βάρος των φορολογούμενων πολιτών, ακολουθώντας μια στενά εισπρακτική-τιμωρητική λογική, που μπορεί να οδηγήσει στην υποχρέωση καταβολής ποσών που είναι υπερπολλαπλάσια (5 - 6 φορές μεγαλύτερα) από εκείνα τα οποία πράγματι οφείλονται.
Tο ανώτατο δικαστήριο ανοίγει τον δρόμο για να ανακουφιστούν χιλιάδες φορολογούμενοι που έχουν κληθεί να πληρώσουν «τσουχτερά» πρόστιμα, καθώς αμφισβητεί τον τρόπο υπολογισμού των συγκεκριμένων ποσών.
Mε βαρυσήμαντες δικαστικές αποφάσεις χαρακτηρίζεται αντισυνταγματικός και αντίθετος στο κοινοτικό δίκαιο ο μονολιθικός τρόπος υπολογισμού του ύψους της επιβλητέας κύρωσης, κάτι που έχει επισημανθεί για την ελληνική νομοθεσία και πρακτική και από το Eυρωπαϊκό Δικαστήριο, με αφορμή τις υπερβολικές προσαυξήσεις.
Tο ΣτE αμφισβητεί διατάξεις του Kώδικα Φορολογίας Eισοδήματος και του Kώδικα Bιβλίων και Στοιχείων, γιατί προβλέπουν ένα αντικειμενικό σύστημα επιβολής προστίμων, που μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγάλα ποσά, χωρίς να δίνει τη δυνατότητα στις φορολογικές αρχές, αλλά και στα διοικητικά δικαστήρια, να υπολογίσουν το ύψος της κύρωσης, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις υπό τις οποίες έγινε η φορολογική παράβαση και κυρίως αν υπάρχει υπαιτιότητα του φορολογούμενου και σε ποιο βαθμό.
Eτσι, όμως, το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του προστίμου (π.χ. πρόσθετος φόρος 200% σε περίπτωση μη υποβολής δήλωσης, μέχρι το 5πλάσιο της συνολικής αξίας σε περίπτωση εικονικών τιμολογίων κ.ο.κ.) παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, που κατοχυρώνεται στο ελληνικό Σύνταγμα και στο Kοινοτικό Δίκαιο.
Δυσανάλογες ποινέςMε βάση την αρχή αυτή, η ποινή πρέπει να είναι ανάλογη με τη βαρύτητα της πράξης, αλλά και τον βαθμό της ευθύνης που μπορεί να έχει κάθε φορολογούμενος, στοιχεία που πρέπει να εξετάζονται και να αξιολογούνται πάντα από τις φορολογικές αρχές, σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση.
Λόγω της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων, το θέμα παραπέμφθηκε στην Oλομέλεια του ΣτE (ενώ εκκρεμεί και σε 7μελείς συνθέσεις του δικαστηρίου), η οποία θεωρείται βέβαιο ότι θα υιοθετήσει τις ομόφωνες αποφάσεις των τμημάτων του ΣτE, αφού προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και η νομολογία του Eυρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με την αρχή της αναλογικότητας και την παραβίαση του Kοινοτικού Δικαίου.
Mε τη διαπίστωση της συνταγματικής παραβίασης θα ακυρωθούν τα πρόστιμα σε όλες τις εκκρεμείς δίκες, με την προοπτική να επανεξεταστεί η ηπιότερη μεταχείριση των φορολογούμενων, ενώ το ίδιο πρέπει να γίνεται και σήμερα σε κάθε φορολογικό έλεγχο, με την επιβολή προστίμου ανάλογου προς τη βαρύτητα της παράβασης και το βαθμό ευθύνης του πολίτη.
Το ΣτE έκρινε ότι είναι νομικά πλημμελής η επιβολή ενός ενιαίου προστίμου, τιμωρώντας ταυτόχρονα ως δύο παραβάσεις και τη λήψη και την καταχώριση του εικονικού τιμολογίου. Με περσινή απόφασή της η Oλομέλεια ΣτE απέκλεισε ως αντισυνταγματικές τις διαδικασίες-εξπρές για την επιβολή προστίμων, κρίνοντας ότι οι εφορίες είναι υποχρεωμένες πριν να προσδιορίσουν το πρόστιμο να καλούν πρώτα για εξηγήσεις τον φορολογούμενο, προκειμένου να ακούν τις απόψεις του και να αξιολογούν τον βαθμό της υπαιτιότητάς του.
Tα πρόστιμαTο ΣτE αμφισβήτησε το αντικειμενικό σύστημα προστίμων που οδηγεί σε ποσό προσαυξημένο κατά 400% επί του κύριου φόρου (3370/08) με αφορμή υπόθεση σταδιακής μεταβίβασης μετοχών οικογενειακού χαρακτήρα μιας επιχείρησης (εστιατόριο). H εφορία έκρινε ότι έπρεπε να είχε υποβληθεί δήλωση στην αρμόδια ΔOY και καταλόγισε αρχικά κύριο φόρο 45.373,40 ευρώ και στη συνέχεια πρόσθεσε φόρο 181.493,62 ευρώ.
Tο ανώτατο δικαστήριο αμφισβήτησε το ανάλογο σύστημα προστίμων για εικονικά τιμολόγια (3768/08) που γίνεται με γνώμονα την αξία του κάθε φορολογικού στοιχείου ή με συγκεκριμένη διαδικασία.
Σύμφωνα με το ΣτE, το σύστημα πάσχει όχι μόνο γιατί δεν εξασφαλίζεται η αναλογικότητα μεταξύ παράβασης και ποινής, αλλά και επειδή δεν επιτρέπεται στα δικαστήρια να προχωρήσουν σε επιμέτρηση του ύψους της επιβληθείσας κύρωσης. Eτσι κρίθηκε ότι θα έπρεπε να ακυρωθεί πρόστιμο 86.317 ευρώ για να επανεξεταστεί η υπόθεση.

29/7/09

Lip dub γαλλικής επιχείρησης


lipdub groupe beaumanoir
par simonrose

Όσο για την έννοια του lipdub, βλ.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lip_dub

Δίκες-εξπρές για την έκτακτη εισφορά

Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη
Σε πιλοτικές δίκες-εξπρές που θα ξεκινήσουν με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους τον Σεπτέμβριο θα κριθεί η συνταγματικότητα του κυβερνητικού μέτρου της έκτακτης εισφοράς που έχει επιβαρύνει υπέρμετρα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.
Hδη η πρώτη σχετική δίκη προσδιορίστηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Aθηνών για τις 29-9-2009, μετά από σχετική μέριμνα του Γενικού Eπιτρόπου των διοικητικών δικαστηρίων K. Πετρόπουλου, ενώ ανάλογες διαδικασίες εξπρές θα ακολουθηθούν και σε άλλα δικαστήρια, χωρίς να αποκλείεται και η συντομότερη κατάληξη του όλου ζητήματος στο Συμβούλιο της Eπικρατείας.
Παραβάσεις Tις πολλαπλές παραβάσεις του Συντάγματος από την πλευρά της κυβέρνησης εντόπισε χθες ο Δικηγορικός Σύλλογος Aθηνών, καλώντας παράλληλα τους πολίτες που δεν θα προσφύγουν στα δικαστήρια και θα καταβάλουν τις σχετικές δόσεις να υποβάλουν ταυτόχρονα προς τις αρμόδιες εφορίες μία δήλωση όπου θα επιφυλάσσονται ρητά να αναζητήσουν το ποσό που πλήρωσαν, εάν ο ν. 3758/09 και η έκτακτη εισφορά κριθούν ότι παραβιάζουν το Σύνταγμα με αφορμή προσφυγή οποιουδήποτε πολίτη.
H υποβολή της συγκεκριμένης δήλωσης για ρητή επιφύλαξη σχετικά με την νομιμότητα της έκτακτης εισφοράς παρέχει το πλεονέκτημα στους φορολογούμενους ότι δεν χρειάζεται να προσφύγουν όλοι δικαστικά με σχετικές αγωγές, αλλά ότι με βάση την ευνοϊκή έκβαση μιας άλλης δίκης θα μπορούν να αξιώσουν όλοι την επιστροφή των παράνομα καταβληθέντων ποσών. Bέβαια, εάν τα δικαστήρια κρίνουν αντισυνταγματική τη σχετική πράξη, με βάση τη νομολογία θα πρέπει κανονικά να ανακληθεί ως προς όλους τους φορολογούμενους, αλλά είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση δεν λειτουργεί με βάση τους κανόνες κράτους δικαίου, ιδίως όταν οφείλει χρήματα.
Oι ολοένα αυξανόμενες προσφυγές φορολογούμενων στα δικαστήρια (υπολογίζεται ότι έχουν ξεπεράσει ήδη τις 1.000 οι σχετικές αγωγές σε διάφορα δικαστήρια της χώρας) έχουν ανησυχήσει ιδιαίτερα την κυβέρνηση, γιατί γνωρίζει ότι σε αρκετές από αυτές θα επιβληθεί «πάγωμα» πληρωμής, ενώ επιθυμεί την άμεση καταβολή των σχετικών ποσών γιατί «το ταμείον είναι μείον»...
Eξίσου ανησυχεί για τις επικείμενες αποφάσεις Eπιτροπών Aναστολών, καθώς γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα κριθεί οπωσδήποτε αντισυνταγματική (με βάση την πάγια νομολογία του ΣτE και του Eυρωπαϊκού Δικαστηρίου) η τριτοκοσμικής έμπνευσης διάταξη του ν. 3758/09, σύμφωνα με την οποία η προσφυγή στα δικαστήρια δεν μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή της βεβαίωσης της εισφοράς και της καταβολής του ποσού.
O ΔΣA Mία ολόκληρη σειρά διατάξεων του Συντάγματος παραβιάζει, κατά τον ΔΣA, η έκτακτη εισφορά του ν. 3758/09. Συγκεκριμένα αντιμετωπίζεται ως αντισυνταγματική η αναδρομικότητα του μέτρου.
Aκόμα υποστηρίζεται ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας με τον τρόπο που κλιμακώνεται η εισφορά. Γιατί όποιος έχει εισόδημα μέχρι 60.000 ευρώ δεν πληρώνει τίποτα, ενώ όποιος έχει 60.001 πληρώνει 1.000 ευρώ.
Aντισυνταγματική χαρακτηρίζεται η διάταξη με την οποία η εισφορά καταλαμβάνει και έσοδα που απαλλάσσονται από την φορολογία ή που φορολογήθηκαν αυτοτελώς. Aντισυνταγματική χαρακτηρίζεται, τέλος, η επιβολή εισφοράς μόνο σε φυσικά πρόσωπα (πολίτες) και όχι σε νομικά πρόσωπα (π.χ. εταιρείες) που έχουν κατά τεκμήριο ασύγκριτα μεγαλύτερη φοροδοτική ικανότητα.

Κινητές κάμερες ελέγχου ταχύτητας : δικονομικές ατέλειες

Des magistrats d'Amiens, Lyon et Paris ont argué d'inexactitudes sur les formulaires des procès-verbaux pour décider la relaxe.

Ils ont à chaque fois été flashés en grand excès de vitesse et ont été relaxés. Plusieurs cours d'appel, dont récemment celle de Paris, viennent de «sauver» les points de plusieurs automobilistes en estimant que les formulaires des contraventions devaient être revus car inadaptés. Ces décisions qui, selon Me Jean-Baptiste Iosca, sont inédites, concernent à chaque fois le cas de conducteurs flashés par un radar laser ou jumelles laser et que les professionnels appellent le cinémomètre Eurolaser.
L'usage de cet instrument à visée optique et largement utilisé par les forces de l'ordre répond à des règles strictes. Parmi elles, la nécessité de respecter une distance de moins de 300 mètres entre le cinémomètre et le véhicule flashé. À défaut, les mesures de la vitesse sont faussées. Or, le procès-verbal ne permet pas de s'assurer que cette exigence est respectée puisqu'il n'y figure que le lieu où l'automobiliste a été flashé. Sur l'avis de contravention, cette indication figure d'ailleurs dans la case dotée des initiales «p. k.» ou «p.r.», abréviations de «points kilométriques» et de «points routiers». Mais rien n'est mentionné sur le lieu où est installé le radar. «On a le point B et non le point A», regrette Me Iosca qui se bat depuis plusieurs années contre cette lacune. «À la simple lecture du procès-verbal, on ne peut même pas s'assurer que la distance obligatoire a été respectée.»
La persistence d'un doute
Or, plusieurs juridictions viennent de lui donner raison. La cour d'appel d'Amiens, qui a dû apprécier le sort d'un automobiliste roulant à 208 km/h au lieu de 130 km/h, s'est rangée à son avis. Bien que le prévenu ait reconnu une vitesse excessive, les magistrats ont décidé de le relaxer. Dans leur arrêt, les juges notent tout d'abord que «l'indication du lieu d'implantation de l'appareil de contrôle fait défaut» et qu'en conséquence «il existe un doute sur sa vitesse réelle».
Un autre automobiliste qui roulait à 173 km/h au lieu de 110 km/h a lui aussi bénéficié du même raisonnement et a été relaxé par la même juridiction. Les magistrats de Lyon ont eux aussi adopté une position similaire en faveur d'un contrevenant circulant à 155 km/h au lieu de 90 km/h et qui avait «reconnu sans ambiguïté l'infraction qui lui était reprochée».
Enfin, en début d'été, les magistrats de la cour d'appel de Paris se sont penchés sur le sort d'un automobiliste qui roulait à plus de 200 km/h sur autoroute en région parisienne. «Ils ont à leur tour rendu un jugement identique», se félicite Me Jean-­­­Baptiste Iosca qui considère ces décisions obtenues comme une véritable avancée. «Jusqu'alors ces radars avaient été attaqués sur la manière dont ils étaient positionnés, puisqu'une erreur de quelques degrés peut avoir des conséquences sur le calcul de la vitesse. Aujourd'hui, selon les juges, c'est bien l'absence, sur l'avis de contravention, d'indication du lieu où ces appareils sont installés qui pose problème. De pareilles décisions entraînent la nullité de tous les procès-verbaux.»
Plusieurs de ces jugements, non frappés d'un pourvoi en cassation, sont aujourd'hui définitifs et pourraient en effet faire jurisprudence. D'autres cours d'appel pourraient vite s'en inspirer. Selon l'avocat parisien, les pouvoirs publics pourraient rapidement être amenés à imprimer de tous nouveaux formulaires de procès-verbaux. Un changement qui a forcément un coût.
www.lefigaro.fr

Νέες νομικές απειλές κατά του Pirate Bay

Peter Sunde, a co-founder of high-profile file-sharing website The Pirate Bay, says new legal action against the site is nothing more than "harassment".
Thirteen Hollywood production companies filed a lawsuit on Tuesday to try to get the website shut down.
In April the site's founders were found guilty of breaking copyright law and were sentenced to a year in jail and ordered to pay $4.5m (£3m) in damages.
However, the site remains open and users can share copyrighted content.
"We have filed a complaint against The Pirate Bay because they have not stopped their activities after they were sentenced to prison," the studios' lawyer Monique Wadsted told AFP.
The lawsuit has been brought by Columbia Pictures, Disney Enterprises, Universal Studios and 10 other firms, many of which were due to receive damages form the April settlement.
But in keeping with their well-established stance of indifference to legal action, Mr Sunde told BBC News that "I'm on vacation, sleeping a lot and eating great vegan food."
"The latest threats are just harassments from the industry of course. We've actually asked the courts to punish them with a high fine for the faulty threats."
The Pirate Bay was set up in 2003 by anti-copyright organisation Piratbyran, but for the last five years it has been run by individuals.
Millions of files are exchanged using the service every day.
No copyright content was hosted on The Pirate Bay's web servers; instead it hosted links to TV, film and music files held on its users' computers.
Following the most recent lawsuit, the site was bought by Global Gaming Factory (GGF) for 60m kronor (£4.7m) who intend to turn the site into a legal, pay service.
The new owners have outlined a "give and take" model which pays users for sharing their resources.

Powell On Gates: I've Been Racially Profiled "Many Times"

In an interview with CNN's Larry King, former Secretary of State Colin Powell suggested that both the Cambridge police and Harvard professor Henry Louis Gates were to blame for last week's incident.
Saying he has suffered from racial profiling "many times," the general suggested that Gates could have handled the situation differently. He urged young people confronted by the police to "cooperate. Don't make the situation more difficult."
Powell later added, "Do you get angry? Yes. Do you manifest that anger? You protest, you try to get things fixed, but it's kind of a better course of action to take it easy and don't let your anger make the current situation worse.




www.huffingtonpost.com

Jean Claude Van Damme’s The Eagle Path

28/7/09

It's A Sin

Από την ταινία Bronson

The Hurt Locker Movie Trailer

Όσο για το τραγούδι της ταινίας



Unheilig - Sei mein Licht

Καταστρατήγηση του Συντάγματος και από τα δύο κόμματα "εξουσίας"

Του Κώστα Χ. Χρυσόγονου
Η ΠΡΟΘΕΣΗ του ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει βουλευτικές εκλογές τον Μάρτιο του 2010, λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, αποτελεί καθαυτή μια σεβαστή πολιτική επιλογή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα όμως το ίδιο κόμμα εξαγγέλλει ότι θα ψηφίσει υπέρ του ίδιου υποψηφίου μετά τη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών. Πρόκειται για σαφή καταστρατήγηση των διατάξεων του άρθρου 32 του Συντάγματος. Αυτές προβλέπουν την εκλογή Προέδρου με αυξημένη πλειοψηφία, με προφανή σκοπό να αναδεικνύονται στο ύπατο αξίωμα πρόσωπα που συγκεντρώνουν μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση και όχι με σκοπό την παροχή στην εκάστοτε αντιπολίτευση της δυνατότητας να προκαλεί τη διάλυση της Βουλής, όταν κρίνει ότι τούτο εξυπηρετεί το κομματικό συμφέρον της. Η προοιωνιζόμενη καταστρατήγηση του άρθρου 32 από την αξιωματική αντιπολίτευση αποτελεί ένα ακόμη βήμα στον εξευτελισμό των συνταγματικών θεσμών, στον οποίο επιδίδονται από καιρό τα κόμματα εξουσίας. Έτσι π.χ. η κυβέρνηση επανειλημμένα απέσυρε τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος από τη Βουλή, προκειμένου να μη μετάσχουν στη μυστική ψηφοφορία για τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής. Καταστρατηγήθηκαν έτσι τα άρθρα 60 και 86 του Συντάγματος, αφού ουσιαστικά ματαιώθηκε όχι μόνο η μυστικότητα, αλλά και η ελεύθερη έκφραση της γνώμης και ψήφου των βουλευτών, όπως και ο θεσμός της ποινικής ευθύνης των υπουργών. Μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα, η στάση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της επικείμενης προεδρικής εκλογής είναι αναμενόμενη. Το χειρότερο όλων, πάντως, είναι η αγνόηση του άρθρου 29 του Συντάγματος (εσωκομματική δημοκρατία), αφού η απόφαση του ΠΑΣΟΚ δεν προέρχεται από συλλογικά όργανα του κόμματος, όπως θα ήταν εύλογο, αν ήταν ένα δημοκρατικό ευρωπαϊκό κόμμα, αλλά ελήφθη αποκλειστικά από τον αρχηγό του. Χαρακτηριστικό του κατήφορου του ελληνικού δημόσιου βίου είναι ότι ακόμη και ο ιδρυτής του ίδιου κόμματος είχε εξαγγείλει την εκπληκτική αλλαγή πορείας στην προεδρική εκλογή του Μαρτίου του 1985 σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Αν και η τελευταία δεν ήταν ουσιαστικά τίποτε περισσότερο από μία σύναξη χειροκροτητών, πάντως η δεύτερη γενιά της παπανδρεϊκής πολιτικής δυναστείας τηρούσε τουλάχιστον κάποια προσχήματα συλλογικής λειτουργίας. Και από την άλλη πλευρά όμως, η απόφαση να προταθεί η υποψηφιότητα του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας στην πρώτη εκλογή του, το 2005, ελήφθη προσωπικά από τον Πρωθυπουργό- κληρονομικό ηγεμόνα της Νέας Δημοκρατίας - και ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά από τον ίδιο σε τηλεοπτική εμφάνισή του. Το γενικότερο συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι η λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος υποβαθμίζεται σε τελετουργία κενή περιεχομένου.
Ο Κώστας Χ. Χρυσόγονος είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης

A New Kind of Memorial for the Internet Age

By ADAM COHEN

I got a Facebook friend request a while back from Luke Cole, who had attended law school with me. We were never close, but I liked him. He was smart and funny and he cared about important things. We had lost touch, but once I friended him back I received a steady stream of updates on his life.
After he graduated, he had co-founded a center in San Francisco that helped poor people fight environmental contamination of their communities. He had represented American Indians who were trying to protect their ancestral lands and he had worked with Alaska Inuits who were trying to stop a corporation from polluting their water supply.
Luke had a wife and son, and his Facebook photo — smiling in front of a mountain, his beard flecked with gray — suggested that he had reached his mid-40s happy and full of purpose.
It was fitting, I suppose, that I learned of Luke’s death on Facebook. A mutual friend, Hillary Richard, sent an announcement out to her Facebook friends in early June, before his obituary appeared in The Times. Luke was killed while traveling in Uganda, when a truck veered across the road and hit his car head-on. His wife was seriously injured.
After Luke died, his Facebook page became an online gathering place for his hundreds of Facebook friends. They exchanged updates on his Wall — including news about his wife’s condition — reminiscences, photographs and a poem by Rilke. There was a report on his cremation ceremony in Uganda. The post said Luke was sent off with Madagascar chocolate, root beer and a small “environmental justice” note tucked in his pocket.
Luke’s Wall remains active today. In mid-July, his friends celebrated his birthday there. “I am sure I am not alone in saying that I am so grateful that Luke’s facebook page has stayed up,” Hillary wrote, adding: “I cry every single time I am on here and yet I feel I would be lost without this.”
Facebook’s policy is to keep members’ pages up after a death unless loved ones ask that they be taken down. When the company learns that someone has died, it puts the page into a memorialized status, in which only confirmed friends can see the profile.
Until Luke’s death, I had not considered what would happen as my Facebook friends began to die. Facebook allows you to de-friend dead people the same way you de-friend live ones. I suppose you could view deleting dead friends as simply routine updating of the sort people have long done with their hard-copy address books. But it seems callous to look into the eyes of an old friend and hit “remove.”
There is something not entirely satisfying about an online memorial. Those of us who visit Luke’s page are not physically coming together to remember him — and we are not making the effort and expending the time that it takes to gather in person.
Still, Luke’s Wall works, often in ways that an offline memorial cannot. A Facebook Wall is remarkably democratic — instead of a few people speaking, anyone who friended the deceased can offer a memory or a reflection. It is also long-lasting: memorial services end after an hour or two, but a Facebook page remains. It can even be, in an odd way, uniquely spiritual. It is striking how many of the comments written on Luke’s wall are addressed directly to him.
I’ve decided that I am going to remain Luke’s Facebook friend as long as his family keeps his page up. It is a tribute to a good person gone too soon and a reminder that, as the poet said, his death diminishes me.

Ninja Assassin Movie Trailer




Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.slashfilm.com/2009/07/23/ninja-assassin-movie-trailer/

Περικοπή Γαβρά

Η αμφισβήτηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας, η οποία οδηγεί στη λογοκρισία, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να στηρίζεται σε υποκειμενικές αντιλήψεις ιδεολογικού, αισθητικού ή θρησκευτικού περιεχομένου. Πρόκειται για αποδεδειγμένα ιστορικά γεγονότα. Με τη "λογική" της ορθόδοξης Εκκλησίας, θα έπρεπε να αντιδράσουν και οι Καθολικοί και οι Μουσουλμάνοι. Ας παραδεχτούν επιτέλους ορισμένα λάθη του παρελθόντος. Ας αντιμετωπίσουν με γενναιότητα και ειλικρίνεια τους πολίτες. Με το να απαιτούν τη λογοκρισία ενός έργου διανόησης, φανερώνουν οι ίδιοι την ενοχή τους. Καλό είναι επίσης να σταματήσουν ορισμένα ιστολόγια να λαϊκίζουν. Όταν δεν υφίσταται εξατομικευμένη προσβολή, ακόμη περισσότερο στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν τίθεται θέμα περιορισμού της ελευθερίας της τέχνης.
Μπούμερανγκ για την Εκκλησία αποδεικνύεται η περικοπή ύστερα από παρέμβασή της στο φιλμ του Κώστα Γαβρά στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, καθώς η είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου και πέφτει φως στις καταστροφές του Παρθενώνα από ορθοδόξους που θέλησαν να αποσιωπήσουν «Απαιτώ η ταινία να προβάλλεται ολοκληρωμένη. Δεν επιθυμώ να ασκήσω αγωγή εναντίον του Μουσείου της Ακρόπολης προσφεύγοντας σε ένα γαλλικό ή σε ένα ελληνικό δικαστήριο καταφέρνοντας έτσι- άθελα και με μεγάλη μου θλίψη- ένα διεθνούς εμβέλειας πλήγμα στη φήμη της Ελλάδας». Τα λόγια ανήκουν στον διεθνώς καταξιωμένο σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά και αφορούν στη λογοκρισία σκηνών σε βίντεο animation, που προβάλλεται στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, από το χρονικό των καταστροφών του Παρθενώνα και απεικονίζουν μαύρες φιγούρες- τις οποίες η Ιερά Σύνοδος εξέλαβε ως «ρασοφόρους ορθόδοξους ιερείς»- να καταστρέφουν τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα. Η ζέση της Εκκλησίας της Ελλάδος και η βιάση των υπευθύνων του Νέου Μουσείου Ακρόπολης να αφαιρέσουν τις επίμαχες σκηνές από το φιλμ (συνολικής διάρκειας 13 λεπτών, εκ των οποίων 1 λεπτό και 40 δευτερόλεπτα υπογράφονται από τον Κώστα Γαβρά) είχε, χάρη και στις έντονες αντιδράσεις, το αντίθετο αποτέλεσμα. Καθώς η είδηση της περικοπής- υπενθυμίζει καταστροφές 18 αιώνων που έχει υποστεί και από χριστιανούς η Ακρόπολη, και ιδιαίτερα ο Παρθενώνας, ο οποίος μετατράπηκε σε ορθόδοξο ναό, καθολικό ναό και μετά την Άλωση σε τζαμί- αναπαράγεται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, φωτίζοντας εκείνο ακριβώς που θέλησε να αποσιωπήσει η Εκκλησία. Εκτενή άρθρα φιλοξενούσαν χτες διεθνή πρακτορεία όπως το Reuters, το Αssociated Ρress, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αλλά και τα γερμανικά έντυπα «Die Welt»- με τον τίτλο «Πως κατέστρεψαν την Ακρόπολη ορθόδοξοι ιερείς»- την πολιτική επιθεώρηση «Der Spiegel» και την εφημερίδα «Ηamburger Αbendblatt», το ιταλικό Radio Vatikan στην ιστοσελίδα του («Η Εκκλησία ασκεί λογοκρισία», γράφει), το ισπανικό Μilenio, η ολλανδική «De Standaard» και το τουρκικό πρακτορείο VOΑ Νews υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα λογοκρίνει τον Κώστα Γαβρά». «Απορώ που αυτές οι επιστολές δεν έρχονται σε μένα. Δεν μπορώ να απαντήσω σε επιστολές που δεν έχω λάβει», έλεγε χθες στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής. «Για μένα σημασία έχει να ενημερωθεί ο επισκέπτης για την ιστορική αλήθεια, ότι έγιναν δηλαδή καταστροφές στον Παρθενώνα από τους χριστιανούς. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Δεν υπάρχουν όμως ντοκουμέντα που να αποδεικνύουν πως οι καταστροφές έγιναν από ρασοφόρους» και διευκρινίζει πως δεν δέχθηκε πιέσεις από την Ιερά Σύνοδο, αλλά πως υπήρξαν πολίτες που δήλωσαν ότι «σκανδαλίζονται από τις επίμαχες σκηνές». Ο σκηνοθέτης όμως φαίνεται πως θα κρατήσει σκληρή στάση καθώς δηλώνει: «Το πεδίο των λογοκριτών εμπλουτίσθηκε με ανώτερους δημοσίους λειτουργούς των οποίων το καθήκον είναι η προστασία της Δημοκρατίας. Οι νόμοι που προστατεύουν τα Πνευματικά Δικαιώματα των Δημιουργών (Droits d΄Αuteur) απαγορεύουν ρητά οποιαδήποτε αλλαγή σε μία κινηματογραφική ταινία χωρίς τη συγκατάθεση του σκηνοθέτη». Για ποιο λόγο όμως δεν επικοινώνησε το Μουσείο με τον Κώστα Γαβρά πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε αλλαγή; «Θα επικοινωνούσα. Το είχα σκοπό. Είναι αλήθεια πως καθυστέρησα», απαντά ο καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής. Τουπουργείο Πολιτισμού από την πλευρά του ένιπτε τας χείρας του, εξηγώντας στα «ΝΕΑ» πως «η απόφαση για την περικοπή του βίντεο ανήκει στη διοίκηση του Μουσείου». Την ίδια ώρα ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων δήλωνε πως είναι «εναντίον οποιασδήποτε λογοκρισίας. Πρόκειται για αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. Δεν μπορούμε να κατακρίνουμε τι έγινε τον 4ο αιώνα μ.Χ. με τη νοοτροπία του 2009».
«Ορθόδοξες» καταστροφές
Ο Παρθενώνας δεν είναι το μόνο μνημείο που έχει «πληγωθεί» από ορθοδόξους, οι οποίοι θέλησαν να καταστρέψουν οτιδήποτε θύμιζε τον ειδωλολατρικό κόσμο. Πολλοί χριστιανικοί ναοί χτίστηκαν πάνω στα ερείπια αρχαίων: το Ηφαιστείο (Θησείο) μετατράπηκε σε ναό του Αγίου Γεωργίου, η Αγία Μαρίνα στον λόφο των Νυμφών χτίστηκε πάνω σε ιερό του Διός, η Μονή Δαφνίου στη θέση του ιερού του Δαφναίου Απόλλωνα και ο Άγιος Ελευθέριος δίπλα στη Μητρόπολη πάνω σε ιερό της Ειλειθυίας. Χρησιμοποιήθηκαν δε αρκετά αρχαία μνημεία ως οικοδομικό υλικό για να ανεγερθούν χριστιανικοί ναοί, όπως ο Άγιος Ελευθέριος - η λεγόμενη μικρή Μητρόπολη. Πρόσφατα ζητήθηκε να αποτοιχιστούν αρχαιότητες και από δύο εκκλησάκια στην Αρκαδία για να αποκατασταθεί το ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνος.
Άρνηση της Ιστορίας
Του Πέτρου Θέμελη
Το δημιούργημα ενός καλλιτέχνη το δέχεσαι ως μορφή τελειωμένη με τα μηνύματα που εκπέμπει ή το απορρίπτει στο σύνολο, δεν είναι δυνατόν να του αποσπάς τμήματα κάθε φορά που με αυτά προσβάλλονται υποτίθεται τα αισθήματα ή τα χρηστά ήθη ορισμένων συμπολιτών σου. Είναι σαν να κόβεις κομμάτι από τον καμβά ενός ζωγραφικού πίνακα ή να αφαιρείς μέρος ενός γλυπτού ή στην καλύτερη περίπτωση να το καλύπτεις με φύλλο συκής. Η αφαίρεση σκηνών από το ντοκιμαντέρ του Κώστα Γαβρά για την Ακρόπολη, επειδή παραπέμπουν σε καταστροφικές ανθρώπων επεμβάσεις στα μνημεία του Ιερού Βράχου, ισοδυναμεί ταυτόχρονα με εθελοτυφλία και άρνηση της ιστορικής πραγματικότητας. Πάμπολλα είναι τα τεκμηριωμένα παραδείγματα κατεδάφισης αρχαίων οικοδομημάτων και κατακερματισμού γλυπτών στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες. Οι πράξεις αυτές δεν είχαν κίνητρο τον θρησκευτικό και μόνο φανατισμό, αλλά οφείλονταν στην άγνοια της αξίας τους και στην ανάγκη πορισμού οικοδομικών υλικών (λίθων, ασβέστη). Ο Πέτρος Θέμελης είναι καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας.

In Foreign Policy, Obama Turns to Sports Heroes


(CBS/ AP)Looking to strike a familiar note with Chinese officials this morning, President Obama turned to a sports hero. "I have learned from the words of Yao Ming," said Mr. Obama, referring to the Shanghai-born basketball star now playing with the NBA's Houston Rockets. In remarks to the opening session of the U.S.-China Strategic and Economic Dialogue, the president quoted Yao Ming: "No matter whether you are new or an old team member, you need time to adjust to one another." It was an effort by Mr. Obama to illustrate the intention of his new administration to improve relations with China. "I'm confident that we will meet Yao's standard," he said. It's become something of a habit by Mr. Obama to reach out to foreign nations with the help of a sports figure familiar to them. Earlier this month in Moscow, he hailed the contributions Russians make in the United States, citing Alexander Ovechkin, the Russian pro-hockey player signed to a 13-year, $124-million contract with the Washington Capitals. "We're very pleased to have him in Washington, D.C.," said Mr. Obama. Three months earlier, in a speech to the Turkish Parliament in Ankara, Mr. Obama won applause with two other sports figures designed to trumpet deepening ties between the U.S. and Turkey. "As a basketball fan, I've even noticed that Hedo Turkoglu and Mehmet Okur have got some pretty good basetball games," he said, referring to two Turkish-born basketball players. Turkoglu plays with the Toronto Raptors, Okur with the Utah Jazz. Even in the U.S., Mr. Obama isn't shy about basking in the reflected glory of a legendary ballplayer. That was the case last Thursday at a million dollar Democratic Party fund-raiser in Chicago. "I guess today everybody is a White Sox fan," he proclaimed, just hours after pitcher Mark Buehrle threw a perfect game against Tampa Bay. "That was extraordinary," the president said as he told his audience about the congratulatory phone call he made to Buehrle from Air Force One. "That's one of the privileges of the presidency," he said. The practice of embracing or just referencing an athlete to make a connection with an audience didn't start with Mr. Obama. In Dallas in 1986, just before the Republican National Convention, President Reagan got cheers at a rally by hailing the Dallas Cowboys as "America's Team." "By the time this convention ends," Reagan was quick to add, "the Republican Party will be on its way to being America's party." A rhetorical stretch, but he made his point. Running for re-election in 2004, President Bush appeared at a rally in Michigan with that state's retired, but no less beloved college football coach, Bo Schembechler. "What a great man Bo Schembechler is," said Mr. Bush, welcoming any additional support his appearance with Bo would bring. Mr. Bush may have learned the technique from his dad. Visiting Poland in 1989, the first President Bush was reaching out to some Little Leaguers in Warsaw and tried to strike a connection more compelling to Polish kids than the mere presence of the President of the United States. He dropped the names of Carl Yastrzemski, Al Simmons, Stan Coveleski and Stan Musial, Polish-Americans all. He quoted Musial to the youngsters: "My greatest thrill was just putting on my uniform every day." Looking to knock one out of the park with the kids, Mr. Bush told them: "I'm going to see some of you guys in the big leagues in the United States." Maybe not. But it didn't cost anything to say it.
Mark Knoller

Ο James Cameron χαρίζει 15 λεπτά από το «Avatar»

Όπως περήφανα δήλωσε ο πολυπράγμων σκηνοθέτης James Cameron (των δύο πρώτων «Εξολοθρευτών» και του «Τιτανικού», μεταξύ άλλων), στις 21 Αυγούστου θα προβληθούν σε διάφορες αίθουσες στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο 15 λεπτά από την καινούρια του ταινία «Avatar» και μάλιστα δωρεάν!
Το 15λεπτο απόσπασμα από την ταινία προβλήθηκε ήδη στο συνέδριο Comic Con στο Σαν Ντιέγκο, όπου και ο Cameron έκανε την παραπάνω δήλωση. «Θέλουμε όσοι δεν κατάφεραν να έρθουν στο Comic Con να έχουν τη δυνατότητα να δουν ό,τι είδατε κι εσείς», συμπλήρωσε ο Cameron, «γι’ αυτό θα καταλάβουμε όσα περισσότερα σινεμά μπορούμε στις 21 Αυγούστου».
Το «Avatar» είναι μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, όπου μερικοί Γήινοι προσπαθούν να επιβιώσουν σ’ έναν αφιλόξενο πλανήτη που κατοικείται από μια εχθρική φυλή. Η ταινία είναι προγραμματισμένη να βγει στην Αμερική στις 18 Δεκεμβρίου 2009.Εάν ακόμα μέχρι τώρα δεν σας έχει κινηθεί η περιέργεια, να σας πούμε δυο-τρια πράγματα για το «Avatar» που θα σας αλλάξουν γνώμη. Οι κάμερες και τα υπόλοιπα «εργαλεία» που χρησιμοποίησε το συνεργείο του Cameron στα γυρίσματα αποτελούν κυριολεκτικά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και κατασκευάστηκαν εξολοκλήρου γι’ αυτή την ταινία. Επίσης, για να επεξεργαστούν οι ειδικοί υπερ-υπολογιστές όλα τα στρώματα ψηφιακών εφέ στη διαδικασία του μοντάζ χρειάζονταν τουλάχιστον 2000 ώρες για κάθε δευτερόλεπτο (ναι, δύο χιλιάδες ώρες!). Τέλος, όταν πριν από μερικούς μήνες, μερίδα δημοσιογράφων και ανθρώπων της κινηματογραφικής βιομηχανίας είχαν δει στο Άμστερνταμ ανάλογα αποσπάσματα από την ταινία σε ειδική προβολή, είχαν πει ενθουσιασμένοι ότι το «Avatar» πρόκειται ν’ αλλάξει τον τρόπο που βλέπαμε το σινεμά μέχρι σήμερα. Εσείς, τελικά, τι θα κάνετε στις 21 Αυγούστου;

27/7/09

Μάχη του σέρβις στα κομπιούτερ

Μάχη και στο μέτωπο των υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πελάτη δίνουν τώρα οι αλυσίδες πολυμέσων και πληροφορικής. Έτσι, μαζί με τις προσφορές και τις εκπτώσεις μέχρι και 60%, διευρύνουν συνεχώς το καλάθι των υπηρεσιών το οποίο περιλαμβάνει από τεχνικούς γκουρού μέχρι οδηγίες μέσω τηλεφώνου. Πρόκειται για τάση που αναμένεται ότι θα ενισχυθεί, καθώς οι καταναλωτές γίνονται ολοένα και πιο απαιτητικοί. Έτσι, κατά τον κ. Κώστα Τσαγκανό, διευθύνοντα σύμβουλο της αλυσίδας Μultirama, οι επενδύσεις σε υπηρεσίες θα γίνονται ολοένα και περισσότερες. Μέσω της δημιουργίας ειδικών ομάδων συμβούλων τεχνολογίας, των επονομαζόμενων techgurus, η Μultirama επιδιώκει να βοηθήσει τους πελάτες σε ζητήματα τεχνολογίας όπως, για παράδειγμα, η σύνδεση ηλεκτρονικών συσκευών οικιακής ψυχαγωγίας. Έχοντας τοποθετήσει ήδη τις δύο πρώτες ομάδες στα καταστήματά της σε Πειραιά και Μall, στόχος είναι η κάλυψη όλων των καταστημάτων μέχρι το τέλος του 2010 μέσω 100 συνολικά συμβούλων τεχνολογίας. Παράλληλα, μέσω των υπηρεσιών “fix me” και “replace me” η αλυσίδα υπόσχεται να διορθώσει ή αντικαταστήσει τον φορητό υπολογιστή σας. Και οι δύο διατίθενται στα καταστήματα Μultirama με την αγορά κάθε νέου φορητού υπολογιστή για τρία χρόνια, αλλά η δεύτερη με συνδρομή από πέντε ευρώ τον μήνα. Επιπλέον, μέσω της υπηρεσίας Μultirama on site παρέχεται η δυνατότητα εξυπηρέτησης στον χώρο του πελάτη από εξειδικευμένους τεχνικούς έναντι αμοιβής ανάλογα με τη διάρκεια της υποστήριξης. Τετράωρη τεχνική υποστήριξη «Οι αγοραστές προϊόντων τεχνολογίας και πληροφορικής ζητούν από τα καταστήματα υπηρεσίες που τους υποστηρίζουν στη χρήση και τους δίνουν λύσεις σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά και μάλιστα γρήγορα», εξηγεί στέλεχος της αγοράς. Από την πλευρά της, η Πλαίσιο Computers παρέχει τετράωρη τεχνική υποστήριξη στους υπολογιστές. Αν και μέχρι πρότινος η υποστήριξη δινόταν μόνο από τα μεγάλα καταστήματα Πλαίσιο και μόνο για τους υπολογιστές Τurbo-Χ, πρόσφατα επεκτάθηκε σε όλα τα σημεία πώλησης της αλυσίδας και σε τρία ακόμη μοντέλα laptop, Αcer, ΗΡ, Τoshiba, μετά την απόκτηση σχετικής πιστοποίησης επισκευής από την εταιρεία. Παράλληλα, μέσω των πακέτων “support pack” παρέχει επιπλέον διάρκεια κάλυψης και τεχνικής υποστήριξης Οn Site με τη μορφή προπληρωμένου πακέτου, διάρκειας ενός έως τριών ετών ανάλογα με το ύψος του τιμήματος, ενώ μέσω τηλεφώνου χωρίς χρέωση δίνεται η δυνατότητα επίλυσης προβλημάτων. «Εγγύηση χαμηλότερης τιμής» Τα Ρublic δίνουν τη δυνατότητα επιστροφής χρημάτων, η οποία ισχύει σε περίπτωση που οι πελάτες μετανιώνουν για κάποια αγορά και την υπηρεσία “εγγύηση χαμηλότερης τιμής”, αν ο πελάτης μετά την αγορά κάποιου προϊόντος από τα καταστήματα Ρublic βρει το ίδιο προϊόν σε φθηνότερη τιμή σε κάποιο κατάστημα άλλης εταιρείας. Παράλληλα, για τεχνικά προβλήματα το τμήμα τεχνικής υποστήριξης των Ρublic αναλαμβάνει τη μεταφορά του προϊόντος προς το αρμόδιο εξουσιοδοτημένο service και τη γρήγορη παράδοση στον πελάτη. Επιπλέον, παρέχει υπηρεσίες εγκατάστασης και ελέγχου της λειτουργίας, αλλά και οδηγίες χρήσης. Εντός του καταστήματος τα Ρublic δίνουν τη δυνατότητα στους επισκέπτες να σερφάρουν δωρεάν μέσω της δυνατότητας ελεύθερης πλοήγησης στο Ιnternet. Στη Fnac οι καταναλωτές μπορούν να ακούσουν ελεύθερα όποιο CD επιλέγουν από τα ράφια των καταστημάτων της εταιρείας. Επιπλέον, γίνεται επιστροφή της διαφοράς τιμής σε περίπτωση που ο καταναλωτής βρει το ίδιο προϊόν φθηνότερα αλλού ή ακόμα και στο ίδιο κατάστημα Fnac εντός 15 ημερών από την αγορά. Ακόμη προσφέρει τη δυνατότητα δωρεάν παραγγελιών σε βιβλία, CD, DVD και software από την Ελλάδα ή το εξωτερικό.

www.tanea.gr

26/7/09

To βίντεο του Κώστα Γαβρά για τον Παρθενώνα

Tron Legacy

Είναι συνέχεια της ταινίας Tron του 1982.



Φωτογραφίες από την ταινία Iron Man 2

New Iron Man 2 Photos | /Film

Posted using ShareThis

Αντί για ηλεκτρική κιθάρα ... βιολί!

Συνέντευξη του συνταγματολόγου Ν.Αλιβιζάτου με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας

Συνέντευξη στον Κωνσταντινου Zουλα
«Η επιλογή του ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει εσπευσμένα τον Μάρτιο εκλογές δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, αλλά ενέχει ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο», αποφαίνεται σήμερα στην «Κ» ο κ. Νίκος Αλιβιζάτος, λαμβάνοντας και εκείνος θέση στην πολιτική διελκυστίνδα των τελευταίων ημερών. Ο διακεκριμένος συνταγματολόγος, καίτοι καταλογίζει στην κυβέρνηση ότι «με τις επιλογές της δεν δικαιούται να δίνει θεσμικά μαθήματα σε κανέναν», επιμερίζει σε όλα τα κόμματα τις στρεβλώσεις του κοινοβουλευτικού μας συστήματος και θεωρεί απαραίτητη την επαναφορά της συνταγματικής δυνατότητας διάλυσης της Βουλής που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μέχρι το 1986. Προβλέπει, τέλος, ότι αν «οι πολιτικοί μας δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους, σύντομα θα έχουμε έναν ακόμη Δεκέμβρη, όχι μόνο των δεκαεξάρηδων».
- Κε Αλιβιζάτε, εσείς θεωρείτε ότι το ΠΑΣΟΚ σέβεται το πνεύμα του Συντάγματος με την επιλογή του να προκαλέσει τον Μάρτιο εκλογές, καταψηφίζοντας αρχικώς τον κ. Καρ. Παπούλια για να τον επανεκλέξει εκ των υστέρων στην προεδρία της Δημοκρατίας;
- Προσωπικά δεν συμμερίζομαι την άποψη πως η επιλογή αυτή του ΠΑΣΟΚ προσβάλλει το Σύνταγμα. Το μεν γράμμα του Συντάγματος δεν το προσβάλλει, διότι καμιά διάταξη δεν επιβάλλει στους βουλευτές να μετάσχουν σε μια ψηφοφορία αν δεν το θέλουν. Από την άλλη, δεν τους υποχρεώνει να ψηφίσουν ή να μην ψηφίσουν έναν συγκεκριμένο υποψήφιο. Για παράδειγμα, το 1990, η Ν.Δ. ψήφισε τον Κων. Καραμανλή μόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές της 8ης Απριλίου. Πριν από αυτές, αν και πρώτο κόμμα στην τότε Βουλή, ψήφισε «παρών», ώστε να προκηρυχθούν εκλογές και ο λαός τελικά να κρίνει. Για να απαντήσω δε πλήρως στο ερώτημά σας, η επιλογή του ΠΑΣΟΚ δεν θεωρώ ότι παραβιάζει και το πνεύμα του Συντάγματος. Διότι, μετά το 1986, οπότε αφαιρέθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας η δυνατότητα διάλυσης της Βουλής, το «βέτο» της αντιπολίτευσης στην εκλογή του ανώτατου πολιτειακού φορέα είναι το μόνο θεσμικό αντίβαρο στις ακρότητες του πρωθυπουργοκεντρισμού. Το μοναδικό, δηλαδή, αντιστάθμισμα σε αυτό που ο Τοκβίλ ονόμαζε «τυραννία της πλειοψηφίας».
- Η βασική ένσταση, ωστόσο, των συναδέλφων σας κ. Δημ. Τσάτσου και κ. Γ. Κασιμάτη δεν αφορούσε καθαυτή την επιλογή του ΠΑΣΟΚ, όσο τη συνταγματική αντίφαση που καταλογίζουν ότι ενέχει η άποψη του κ. Γ. Παπανδρέου όταν υποστηρίζει ότι, ενώ σέβεται τον κ. Παπούλια, θα τον καταψηφίσει για να έρθει στην εξουσία και θα τον εκλέξει εκ των υστέρων.
- Υπενθυμίζω ότι ο μεν κ. Κασιμάτης μίλησε για «παραβίαση» και μάλιστα τριπλή του Συντάγματος, ο δε κ. Τσάτσος -κάπως προσεκτικότερος- για «εργαλειοποίηση» του σημερινού προέδρου. Δεν συμφωνώ με τις συγκεκριμένες διαπιστώσεις, ούτε με τους χαρακτηρισμούς. Υπενθυμίζω ότι ο Κων. Καραμανλής εξελέγη για τη δεύτερη προεδρική του θητεία το 1990, στην πέμπτη ψηφοφορία, ύστερα από μεθοδευμένη διάλυση της Βουλής, με 153 μόνον ψήφους, μεταξύ των οποίων και οι ψήφοι των κ. Κατσίκη, Φαΐκογλου και του μακαρίτη Σαδίκ, που ήταν, αν δεν κάνω λάθος, κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία. Χρησιμοποίησε τότε κανείς τέτοιες εκφράσεις; Οφείλω, ωστόσο, να επισημάνω ότι το ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας χωρίς περιστροφές ότι σέβεται μεν τον κ. Παπούλια, αλλά θα τον ψηφίσει μόνο μετά τις εκλογές, παίρνει ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο. Κι αν αυτό το ρίσκο δεν του βγει, θα το πληρώσει πολιτικά.
- Το ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκε την εβδομάδα που πέρασε το εθνικό συμφέρον που, κατά τους εκπροσώπους του, επιτάσσει την αλλαγή κυβέρνησης. Η κριτική, ωστόσο, που του ασκήθηκε είναι ότι διεκδικεί την αυθεντική ερμηνεία του εθνικού συμφέροντος, παραβλέποντας ότι αυτό ούτως ή άλλως προστατεύεται από το Σύνταγμα.
- Ολα τα κόμματα επικαλούνται το εθνικό συμφέρον. Το καθένα μάλιστα διατείνεται ότι το εξυπηρετεί καλύτερα από τ' άλλα. Η επίκληση του εθνικού συμφέροντος προφανώς δεν δικαιολογεί παραβίαση του Συντάγματος. Αλλά σας επαναλαμβάνω, ότι δεν θεωρώ συνταγματική παραβίαση την επιλογή του ΠΑΣΟΚ. Οσο για τη σημερινή κυβέρνηση, δεν νομίζω ότι θα πρέπει να είναι πολύ υπερήφανη για τον θεσμικό της απολογισμό. Μετά μάλιστα και τον ατυχή χειρισμό των απανωτών σκανδάλων, δεν δικαιούται να δίνει μαθήματα σε κανέναν.
- Δεν νομίζετε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να αποσαφηνίσει την άποψή του για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα;
- Αν ο κ. Παπούλιας πάρει ευθέως θέση, θα κατηγορηθεί ότι ευνοεί είτε τη μια είτε την άλλη πλευρά. Ως έμπειρος πολιτικός, νομίζω ότι ξέρει πολύ καλά τον θεσμικό του ρόλο.
- Πολλοί, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι, αν ο κ. Παπούλιας αποφύγει να τοποθετηθεί, θα έχει επί της ουσίας υιοθετήσει την επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ, την οποία και ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «απροκάλυπτη παραβίαση του Συντάγματος και απόπειρα ευτελισμού των θεσμών».
- Να σας επισημάνω μια σημαντική απόχρωση: ο πρωθυπουργός μίλησε για «ουσιαστική» παραβίαση του Συντάγματος, όχι για ευθεία. Γνωρίζει δηλαδή ώς πού μπορεί να φθάσει. Οσο για τον κ. Παπούλια, νομίζω ότι ξέρει καλύτερα από τον καθέναν πώς να προστατεύσει τον εαυτό του.
- Μήπως, τελικά, τα κόμματα διαχρονικώς εκμεταλλεύονται στρεβλώσεις που έχουν δημιουργηθεί μετά την αφαίρεση κάθε ουσιαστικής αρμοδιότητας που είχε μέχρι το 1986 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
- Θα συμφωνήσω απόλυτα. Με την αναθεώρηση του 1986, το πολίτευμά μας έγινε το συγκεντρωτικότερο κοινοβουλευτικό πολίτευμα της Ευρώπης. Πρόκειται για την πιο ακραία εκδοχή του πλειοψηφικού κοινοβουλευτισμού, αφού, με ένα ποσοστό 40 - 42% στις εκλογές, το κόμμα που πλειοψηφεί ελέγχει τη Βουλή, ο δε πρωθυπουργός έχει τεράστιες εξουσίες. Και τούτο, χωρίς να υπάρχουν σοβαρά θεσμικά αντίβαρα, όπως π.χ. μια δεύτερη Βουλή ή ένας μη διακοσμητικός αρχηγός του κράτους, ή και πραγματικά ανεξάρτητοι θεσμοί, όπως συνδικάτα, πανεπιστήμια και μη κυβερνητικές οργανώσεις, προς τους οποίους θα όφειλε να λογοδοτεί. Στη χώρα μας, το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι ο μόνος θεσμός που έχει αντισταθεί στην παντοδυναμία της πλειοψηφίας, και βλέπετε πόσο το πολιτικό σύστημα έχει λυσσάξει για να το αποδυναμώσει. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, υπάρχουν και άλλα θεσμικά προβλήματα, όπως η ντροπή που συνιστά το άρθρο 86 του Συντάγματος και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, η πλήρης διαστρέβλωση του θεσμού της βουλευτικής ασυλίας και η ανάθεση του ελέγχου του πολιτικού χρήματος σε ένα πολιτικό όργανο, δηλαδή στους ίδιους τους ελεγχόμενους, και όχι σε ένα δικαστήριο ή μιαν ανεξάρτητη αρχή.
- Αν σας ζητούσα να επιμερίσετε τις ευθύνες στα κόμματα, ποιο φέρει τις μεγαλύτερες για τα ελλείμματα που επισημαίνετε;
- Η συνταγματική αναθεώρηση του 2001 ψηφίστηκε και από τα δύο μεγάλα κόμματα, οι περισσότεροι δε από τους σχετικούς εκτελεστικούς νόμους ψηφίστηκαν επί κυβερνήσεως Σημίτη, με ανοχή της Νέας Δημοκρατίας. Οσο για τα μικρότερα κόμματα, περιορίζονται συνήθως σε έναν καταγγελτικό λόγο, αρνούμενα να υποβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις. Οι ευθύνες, λοιπόν, κατανέμονται σε όλο το πολιτικό φάσμα, όσο και αν βαρύνουν κάποιους λιγότερο και κάποιους περισσότερο. Αν οι πολιτικοί μας δεν τις αναλάβουν και αν εμείς, οι πνευματικοί άνθρωποι, εξακολουθήσουμε να ποιούμε τη νήσσαν, τότε πολύ φοβούμαι ότι σε λίγους μήνες θα ζήσουμε ξανά έναν καινούργιο Δεκέμβρη, αυτή τη φορά όχι μόνο των δεκαεξάρηδων.
- Τα προβλήματα που επισημαίνετε θα μπορούσαν να επιλυθούν με αναθεώρηση του Συντάγματος ή είναι ζήτημα νοοτροπίας των κομμάτων και των πολιτικών;
- Ελάχιστα είναι τα προβλήματα που για τη λύση τους πρέπει να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα. Η ποινική ευθύνη των υπουργών είναι ένα από αυτά. Το καθεστώς των πανεπιστημίων ένα δεύτερο. Προσωπικά θα προσέθετα και τη διάλυση της Βουλής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ως αντίβαρο στη φυσική τάση κάθε κυβέρνησης να κάνει κατάχρηση των εξουσιών της. Κατά τα λοιπά, θα συμφωνούσα μαζί σας ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο θεσμικό, όσο νοοτροπίας των κομμάτων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διανύουμε την ομαλότερη περίοδο της κοινοβουλευτικής μας ιστορίας. Ωστόσο, η ποιότητα της δημοκρατίας μας είναι αυτή που πάσχει, όχι οι θεσμοί της. Γι' αυτό, όπως ήδη υπαινίχθηκα, φταίνε πρωτίστως οι άνθρωποι. Ελάχιστοι αξιόλογοι Ελληνες και Ελληνίδες αποφασίζουν να ασχοληθούν με τα κοινά. Οι περισσότεροι βρίσκουν άλλους τρόπους για να διοχετεύσουν το ταλέντο και την ενεργητικότητά τους. Θα πρέπει, επιτέλους, να διερωτηθούμε γιατί.
- Αλήθεια, αυτή η «μάχη» των συνταγματολόγων που διαπιστώνεται συχνά στην Ελλάδα, συμβαίνει και σε άλλες χώρες;
- Η κοινότητα των συνταγματολόγων είναι στη χώρα μας πολυπληθής, πολύχρωμη και ζωηρή. Η πολιτική βρίσκεται στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων της. Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, οι πολιτικοί να τους αντιμετωπίζουν με δυσπιστία. Διότι, συνιστούν δυνάμει απειλή για την αυθεντία τους. Τούτο συμβαίνει σε όλες τις χώρες και δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Αλλού, κατά τη γνώμη μου, εντοπίζεται η ελληνική «ιδιαιτερότητα»: πρώτον, στην τάση των συνταγματολόγων να βλέπουν στο Σύνταγμα περισσότερα πράγματα απ' όσα πράγματι αυτό περιέχει. Από την άλλη, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί από μας, μέσω της δημοσιότητας, υπηρετούμε και προσωπικές ατζέντες.
Δεν τίθεται θέμα παραβίασης, αλλά αυθαίρετης και ωφελιμιστικής ερμηνείας του Συντάγματος.
www.kathimerini.gr

Μετέωρη η καταβολή της έκτακτης εισφοράς

«Στον αέρα» βρίσκεται από χθες η έκτακτη εισφορά και με δικαστική βούλα, ενώ αναστάτωση επικρατεί μεταξύ των φορολογουμένων που ήδη έχουν πάει στις εφορίες και έχουν πληρώσει την πρώτη δόση ή ολόκληρο το ποσό εκκαθάρισης. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε χθες προσωρινή διαταγή με την οποία αναστέλλει την πληρωμή έκτακτης εισφοράς ύψους 5.000 ευρώ η οποία έχει επιβληθεί σε φορολογούμενο για εισοδήματα που απέκτησε το 2007 και δήλωσε το 2008. Η απόφαση αυτή είναι η πρώτη που ουσιαστικά θέτει υπό αμφισβήτηση την τροπολογία η οποία ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή και προβλέπει εφάπαξ έκτακτη εισφορά ύψους από 1.000 ευρώ ως 25.000 ευρώ για εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ τα οποία δηλώθηκαν στην Εφορία το 2008. «Το Βήμα» στο κύριο άρθρο τής 12ης Απριλίου 2009 είχε επισημάνει ότι είναι ορατή η ανατροπή των κυβερνητικών σχεδιασμών από πιθανή προσφυγή στη Δικαιοσύνη καθώς η αναδρομική επιβολή φόρων είναι αντισυνταγματική. Χθες λοιπόν με προσωρινή διαταγή της προέδρου του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά διατάχθηκε η αναστολή της εκτέλεσης πληρωμής του ποσού που αναγράφεται σε εκκαθαριστικό σημείωμα έκτακτης εισφοράς το οποίο εστάλη σε φορολογούμενο που υπάγεται στη ΔΟΥ Π. Φαλήρου. Η προσωρινή αυτή διαταγή ισχύει ως την έκδοση της απόφασης επί της αίτησης αναστολής. Διαδικαστικά ο φορολογούμενος μπορεί να προσφύγει στα Διοικητικά Πρωτοδικεία καταθέτοντας αίτηση αναστολής. Εφόσον η τελική απόφαση του Πρωτοδικείου είναι υπέρ του φορολογουμένου τότε το Δημόσιο θα ζητήσει αναίρεση της απόφασης, προσφεύγοντας στο Διοικητικό Εφετείο. Αν και το Διοικητικό Εφετείο είναι υπέρ του φορολογουμένου τότε η υπόθεση θα καταλήξει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για οριστική και αμετάκλητη απόφαση για το αν η διάταξη με την οποία επιβάλλεται η έκτακτη εισφορά είναι συνταγματική ή όχι. Η όλη διαδικασία είναι σίγουρα χρονοβόρα, ωστόσο αν ο φορολογούμενος δικαιωθεί τότε το Δημόσιο θα πρέπει στη συνέχεια να του επιστρέψει- αν έχει ήδη πληρώσει - τα χρήματα που κατέβαλε για την έκτακτη εισφορά. Υπάρχει βεβαίως περίπτωση, αν οι προσφυγές γίνουν ακόμα πιο μαζικές κατά της έκτακτης εισφοράς, να παρέμβει ο Γενικός Επίτροπος Επικρατείας και να στείλει απευθείας τις υποθέσεις στο Διοικητικό Εφετείο. Από την άλλη, το υπουργείο παρά τη συγκεκριμένη εξέλιξη δηλώνει ότι όσοι δεν καταβάλουν το ποσό της έκτακτης εισφοράς και αγνοήσουν το εκκαθαριστικό που τους έχει σταλεί κινδυνεύουν με πρόστιμα, προσαυξήσεις και μη χορήγηση φορολογικής ενημερότητας. Το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε χθες ανακοίνωση στην οποία αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων ή η υποβολή αίτησης για διοικητική επίλυση της διαφοράς δεν αναστέλλουν τη βεβαίωση και την είσπραξη της οφειλής που προκύπτει από την έκτακτη εισφορά, η οποία επιβλήθηκε με τον ν. 3758/2009 στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων άνω των 60.000 ευρώ, που δηλώθηκαν το 2008. Κατά συνέπεια,σε περίπτωση που η εισφορά δεν καταβληθεί στις προβλεπόμενες από τον νόμο προθεσμίες,ισχύουν οι οριζόμενες από τη φορολογική νομοθεσία συνέπειες, δηλαδή η επιβολή μηνιαίας προσαύξησης εκπρόθεσμης καταβολής 1%- και μέχρι ποσοστού 200%- της κύριας οφειλής και η μη χορήγηση φορολογικής ενημερότητας. Η έκτακτη εισφορά αποτελεί ένα εφάπαξ μέτρο για την ενίσχυση των εσόδων του Δημοσίου, τα οποία έχουν επηρεαστεί αρνητικά από την πρωτόγνωρη διεθνή οικονομική κρίση. Το μέτρο αυτό είναι σύμφωνο με τις φορολογικές αρχές του Συντάγματος και με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Είναι σαφές ότι αφορά τους οικονομικά ευπορότερους πολίτες, οι οποίοι μπορούν να συνεισφέρουν στην έκτακτη προσπάθεια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης».

Ο Ομπάμα πήρε το (αντιρατσιστικό) όπλο του

Υπερβολικός και προκατειλημμένος σε βάρος της αστυνομίας ο κύριος καθηγητής στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μάλλον, προς τον γείτονά του που τον κατήγγειλε θα έπρεπε να εκφωνήσει αντιρατσιστικό λόγο.
Εκρηκτικό εθνικό διάλογο για τον ρατσισμό και τις μεθόδους της αστυνομίας πυροδότησε ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος κατηγόρησε έναν λευκό αστυνομικό ότι έδρασε « ηλιθιωδώς » όταν συνέλαβε διαπρεπή μαύρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, τον Χένρι Λούις Γκέιτς Τζούνιορ, μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τη δήλωση του προέδρου ακολούθησε η οργισμένη αντίδραση του υπαστυνόμου ΤζέιμςΚράουλι, ο οποίος είπε ότι ποτέ δεν θα ζητούσε συγγνώμη για αυτό που έκανε και ότι δεν είναι ρατσιστής. Ο καθηγητής είχε μόλις επιστρέψει στο σπίτι του, από πολυήμερο ταξίδι, όταν ανακάλυψε ότι είχε χάσει τα κλειδιά και προσπάθησε να ανοίξει διά της βίας την πόρτα του σπιτιού του. Ενας γείτονας ειδοποίησε την αστυνομία για διάρρηξη και όταν έφτασε ο κ. Κράουλι, ο καθηγητής Γκέιτς βρισκόταν ήδη εντός της οικίας του. Ο αστυνομικός του ζήτησε την ταυτότητά του και ο καθηγητής αρχικώς αρνήθηκε κατηγορώντας τον για ρατσισμό. « Αυτά παθαίνουν οι μαύροι στην Αμερική! » είπε. Ο κ. Γκέιτς συνελήφθη για ανάρμοστη συμπεριφορά. Μετά τη γενική κατακραυγή οι κατηγορίες αποσύρθηκαν. « Ο Γκέιτς είναι φίλος μου, συνεπώς ίσως είμαι λίγο προκατειλημμένος » είπε ο κ. Ομπάμα όταν ρωτήθηκε σχετικά. « Υποθέτω ότι ο Λευκός Οίκος είναι το σπίτι μου τώρα, οπότε πιθανότατα δεν θα συνέβαινε τίποτε παρόμοιο. Στο παλιό μου σπίτι, στο Σικάγο, θα με πυροβολούσαν » αστειεύτηκε. « Δεν ήμουν εκεί και δεν έχω όλα τα στοιχεία για να ξέρω τι ρόλο έπαιξε το φυλετικό ζήτημα στην υπόθεση. Πιστεύω όμως ότι είναι δίκαιο να πούμε, πρώτον, ότι ο καθένας μας θα ήταν αρκετά θυμωμένος. Δεύτερον, η αστυνομία της Μασαχουσέτης έδρασε ηλιθιωδώς συλλαμβάνοντας κάποιον για τον οποίο υπήρχαν ήδη αποδείξεις ότι βρισκόταν στο σπίτι του. Και, τρίτον, αυτό που πιστεύω ότι γνωρίζουμε ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο περιστατικό, είναι ότι η αστυνομία σταματάει δυσανάλογα περισσότερους μαύρους και ισπανόφωνους για έλεγχο στη χώρα μας » είπε. Π αρ΄ όλο που αναγνώρισε ότι η εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ αποτελεί απόδειξη της προόδου που έχει συντελεστεί, πρόσθεσε ότι το ζήτημα συνεχίζει να στοιχειώνει τους Αμερικανούς. « Ακόμη και όταν υπάρχουν ειλικρινείς παρεξηγήσεις, το γεγονός ότι οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι συλλαμβάνονται πιο συχνά και πολλές φορές χωρίς λόγο, δημιουργεί υποψίες, ακόμη και όταν υπάρχει αιτία για αυτό ». Ο καθηγητής Γκέιτς ισχυρίζεται ότι πρόκειται για μια υπόθεση κατάφωρου ρατσισμού, διότι ο 42χρονος αστυνομικός αρνήθηκε να πιστέψει ότι ένας μαύρος έμενε σε ένα τόσο πολυτελές σπίτι και υποστήριξε ότι το θέμα δεν είναι ο ίδιος, αλλά οι φτωχοί και οι μειονότητες που είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι στις εκάστοτε διαθέσεις των αστυνομικών δυνάμεων.

25/7/09

H μετριότητα που αποκαλείται μετριοπάθεια

Επίορκοι δικαστές και αστυνομικοί, επαγγελματίες δολοφόνοι και κουστουμαρισμένοι εκτελεστές κρατικών συμβολαίων, λαθρέμποροι ναρκωτικών και ιδεών, κράτος και παρακράτος, παιδεραστές και μητροπολίτες παρελαύνουν καθημερινά στα τηλεοπτικά «παράθυρα» και την ζωή μας, διαπλεκόμενοι με «ροζ ιστορίες» και σκοτεινές διαμεσολαβήσεις, υπο την αιγίδα σκανδαλοθήρων δημοσιογράφων που λατρεύουν μόνο το λογαριασμό τους στην τράπεζα,
Μια αέναη διαπλοκή το διαρκές συμβάν της ύπαρξής μας.
Μια μεγάλη δημοσκόπηση το παρόν και κάθε προσδοκία στο αόρατο μέλλον.
Πάντα, μετά τις επόμενες εκλογές θα φτιάξουν όλα.
Το σύνδρομο των Ιμίων ως εθνικό ιδανικό και σταθερή συνισταμένη της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής.
Όπως έλεγε και ο Μητσοτάκης «σε δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτα», ούτε καν το1821.
Και όπως έχουμε ξαναπεί, μέχρι τότε θα έχουν καταφέρει να ονομάζονται τα Σκόπια «Μακεδονία» και η Μύκονος θα έχει γίνει το αγαπημένο θέρετρο των πασάδων.
Δεν χρειάζεται πλέον ν’ ανοίξει κάποιος απ΄ έξω τις κερκόπορτες. Τις έχουμε ανοίξει προ πολλού μόνοι μας.
Παιδιά αποτυχημένων πρωθυπουργών, ως υποψήφιοι σωτήρες του Έθνους.
Αποτυχημένοι «επαναστάτες» ως διαχειριστές του συστήματος.
Πρώην «αριστεροί» ως βολεμένοι απολογητές της καθεστηκυίας τάξης.
Άτολμοι πολιτικοί, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, ανεγκέφαλοι διανοούμενοι., αδέξιοι δεξιοί, ατάλαντοι καλλιτέχνες, άφωνοι τραγουδιστές, χαλιναγωγημένοι δημοσιογράφοι.
Ακόμα και οι επαγγελματίες κατασκευαστές ελπίδων, οι πολιτικοί, έπαψαν να προσφέρουν όνειρα, έχοντας συνειδητοποιήσει προφανώς τη χρεοκοπία τους.
Ορισμένοι ρίχνουν την ευθύνη για την κατάσταση αυτή στην κυβέρνηση Καραμανλή. Επειδή τάχα δεν υλοποίησε όσα μεγαλεπήβολα και τρανταχτά μας υποσχέθηκε προεκλογικά.
Γιατί, τα πίστεψε κανείς; Περιμένατε δηλαδή να «επανιδρυθεί» αυτομάτως το κράτος, να επιλυθεί ως δια μαγείας το ασφαλιστικό και να εξαλειφθεί δια προεδρικού διατάγματος η διαπλοκή;
Κανείς δεν μπορεί να καταργήσει αυτό που δεν υπήρξε ποτέ.
Δεν με ενοχλεί λοιπόν που ο Καραμανλής εγκατέλειψε όλα εκείνα που είχε υποσχεθεί και άραξε στο Μαξίμου.
Με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι φιλοδοξίες του Γιώργου και της Ντόρας, ο Καρατζαφέρης και οι καυγάδες στη ΝΔ, ο Σημίτης ο Τσουκάτος και τα ατέλειωτα σκάνδαλα, η αναταραχή στην Παιδεία και το τραστ των καθηγητάδων, ο Χριστοφοράκος και ο Κυριάκος, τα αλισβερίσια με τους κουμπάρους και τα μπαχτσίσια στους ημετέρους, οι καβγάδες για την κρατική περιουσία και το μεγάλο φαγοπότι που το λένε τώρα real estate, η ημερομηνία των εκλογών και εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η βεντέτα των κουκουλοφόρων με τα ΜΑΤ, ο Καρατζαφέρης και οι πατριδοκάπηλοι, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός,
Είναι αυτή η σύγχυση που με ενοχλεί. Αυτή η έλλειψη παιδείας, πολιτισμού και επιπέδου.
Αυτή η γενικευμένη μετριότητα που την αποκαλούν μετριοπάθεια.
Αυτή η επικίνδυνη μονομέρεια στους «προβληματισμούς» και τις «σκέψεις» τους.
Που θεωρούν δεδομένη την προσαρμογή στις απαιτήσεις των ισχυρών της εποχής, επειδή τους λείπουν το θάρρος και τα οράματα και υποτάχθηκαν στην παντοδυναμία των δημοσκοπήσεων.
Στη δικτατορία δηλαδή του οποιουδήποτε ηλίθιου που μπορεί να πατάει το κουμπί της τηλεόρασης, να σηκώνει το τηλέφωνο και να απαντά με ένα «ναι», ή ένα «όχι» ή ένα «ίσως».

Legion



Director Scott Stewart describes his film Legion as “angels with machine guns.” Having seen the footage premiered today by Sony in Hall H, I’d say that’s a pretty damn good way to sum it up. We haven’t known much about the film, which stars Paul Bettany, Tyrese Gibson, Doug Jones, Kevin Durand, Adrianne Palicki, Charles S. Dutton and Dennis Quaid. That’s a hell of a cast, and the early art we’ve seen is certainly suggestive. Seeing the footage, I’ve been thinking of some combination of the Christopher Walken Prophecy and a film like Project Terror. More on the footage and the film after the break.
We first see the Ice Cream Man, played by Doug Jones. He pulls his truck to a stop in the middle of nowhere and promptly sprouts long, freaky arms and legs; he’s described as a harbinger of doom. Eventually a story is sketched in: there’s some conflict brewing between Heaven and earth, and Paul Bettany’s angel Michael ditches Heaven to fight for mankind. So we see him cutting off his wings and dropping shackles (what Stewart referred to as halo collars, a kind of heavenly LoJack) before joining a band of humans holed up in a diner as they confront an unsettlingly demonic legion of angels and (possibly) other creatures.
The basic idea is “what if mankind is in a place, morally, that would bring about another flood; if so, angels might take action.” As it appears, that action could be wiping out humans. But there is hope, in the form of an unborn baby, carried by Charlie (Palicki). She’s at the center of the drama and action at the diner, and Michael is trying to defend her from the angel Gabriel (Kevin Durand). And Dennis Quaid fits in as the owner (maybe?) of the diner; at one point in the footage we saw him apparently crucified upside-down.
This is an action movie; it looks like a real B-picture with a mostly A-list cast. Granted, it’s Screen Gems, and they’ve managed to mess up a lot of good concepts, but from what we’ve seen today I’m more interested in the fun that might wait in Legion than I have in anything else from the outfit in quite a while.

Lusty Lunging: Let Us Know Which NY Gym Ad You Think Is The Steamiest


Τα 25 πιο "κερδοφόρα" blogs της Αμερικής

It is extremely difficult to put accurate financial values on blogs. Almost all of them are private companies. Some do raise VC money and those sums can be used as guidelines if and when they are disclosed. Like many content businesses, the only worthwhile value is what an acquirer will pay. At least two blogs from last year’s 24/7 Wall St. list were sold—Ars Technica and PaidContent., both very near the valuations we gave them. This year’s list does not include blogs which are part of larger companies because the traffic of these properties is almost never broken out. Blogs which are used as fronts for other businesses have also been excluded. Blogs that do not have revenue are also excluded. For instance, “The Daily Beast”, a large news commentary site, does not take advertising or sell products. In theory, it has little if any economic value at all.
Because of the depressed economy, 24/7 Wall St. has brought down the multiples that it assigned to blog revenue and operating profits, when there are any, by about 50% from last year. Large public companies have been writing down the value of media and content assets over the last several quarters and private content site values have certainly suffered from the same drop in value. The prices being paid for online media and is almost certainly dropping sharply. Perhaps most importantly, shares of most of the large media companies are off by a half to two-thirds from their 52-week highs.
To determine value, 24/7 Wall St. looked at unique visitor and pageviews information from several public sources including Alexa, Quantcast, Compete, and comScore. These services are often criticized for estimating website traffic too low and we have taken that into account to the extent possible. We also looked at audience measurements provided by the blogs themselves when it seemed credible. Our estimated CPMs for ads are based on the current display and text ad environment, the quality of ads at each blog, and the number of ads that it runs on the average pages. The CPM value assigned to each blog is based on all of the ads it runs on its typical pages. To determine margins, 24/7 looked at headcount when available, and estimated costs of operating and maintaining websites. More complex content platforms where assigned higher monthly costs. Current audience growth rates were taken into account. A site which has traffic doubling year-over-year was given a higher multiple than one which is losing traffic. Because not all blogs make money, multiples of revenue and operating income were used to assess value.
Large blogs with big “moats” got higher multiple that smaller ones. Recreating Huffington Post or TechCrunch would be extremely difficult, especially in a recession. Blogs with one founder who does most of the writing were given lower multiple because the presence of that single person is essential to the company’s value. Finally, blogs which have been operating for a long time or have recently received funding received higher valuations because they are more likely to survive.
1. Gawker Properties. This blog company has a number of successful sites including Gawker, Defamer, Jezebel, Gizmodo, Lifehacker, and Jalopnik. In combination, the sites have about 23 million unique visitors and over 200 million pageviews a month. The company’s owner, Nick Denton, says the firm’s advertising is holding up this quarter. Traffic at most of the sites is still growing, in some cases at a rate of over 50%. The average CPM for each page across all of the properties is estimated at $15. That makes Gawker at $36 million business. Based on staffing levels, the company should have margins well above 50%. With an 8x operating income valuation, the company is worth $170 million.
2. Huffington Post. HuffPo is probably the most well-known “blog” in the world. The company recently raised $25 million. There has been a great deal of concern that once the national election ended in November that the site’s audience would drop because of its focus on politics. All of the available audience measurement services show it holding its number of visitor flat if not slightly up. The range of unique visitors among the services measuring Huffington is fairly broad with an average of about 12 million a month. Pageviews per month should be at least 180 million. HuffPo’s current valuation is being undermined by the quality of its advertising. To fill its inventory, the company is selling a large portion of its ads to marketers like FreeCollegeInfo and Vonage. This brings its CPM per page as low as $5, putting a 2009 annual revenue estimate at about $11 million. Huffington appears to have about 50 full-time employees, operating costs like those of a traditional online news site, and a technology platform that is expensive to maintain and build out. The cost to run the operation is probably over $18 million a year. Owning Huffington would be a prize, especially for a major media company. Normal media multiples don’t apply. The company is worth more than $90 million.
3. The Drudge Report is the father of news and news opinion blogs. Compete and Quantcast have very different unique visitor counts. The number is almost certainly over five million a month. Quantcast puts pageviews at 742 million per month, which is almost certainly too high. The ads on the site appear to be almost all network sold and the CPM per page is not likely to be above $2.50. If the site has 500 million pageviews, revenue would be $15 million a year. Margins should be very high, so operating income should be $8 million. Without Drudge himself, the site has almost no value. At a 6x multiple, Drudge is worth $48 million.
4. Perez Hilton. According to Quancast, the celebrity blog has 5.5 million unique visitors and 236 million pageviews a month. The site runs a lot of low CPM advertising which should only yield about $3 per thousand. This is a business that brings in about $8.8 million a year. The site is relatively inexpensive to run. Margins for the company should be in the 60% range. PerezHilton is in an extremely competitive part of the online entertainment content business. If the founder leaves, the site is worth almost nothing. With the founder staying, the business is worth $32 million, about 6x operating income.
5. Sugar, Inc. This network of blogs for girls and young women has a number of sites including PopSugar, BuzzSugar, and CelebStyle. According to Quantcast, the 27 sites taken together have about 10 million unique visitors a month. Pageviews are probably close to 200 million. The number of ads on the websites and fairly low CPMs that they yield bring Sugar only about $3.50 per thousand pages. Sugar, Inc.’s revenue is about $9 million a year. The company appears to have about 70 employees, so annual costs are about 80% of sales. The sites are in a very competitive part of the online market. Looking at revenue multiple of 3x and supporting that with a high operating income multiple, Sugar is worth about $27 million.
6. TechCrunch. This is the “must read” site for people who want inside industry information on tech, VCs, tech start-ups, and the internet. Compete and Quantcast have different audience numbers for the site, but it probably has a little over 3 million unique visitors a month. Pageviews are in the area of 15 million. TechCrunch has a number of high-yield advertisers and a number of ads on each page. CPM yield should be about $18. Ad revenue is close to $3.5 million. The company has several foreign language sites. TechCrunch also has a substantial conference business which could bring in another $2 million. Running the conferences is likely to be expensive. The site has a fairly small staff. The company’s margins are about 30% on revenue of $5 million. Without founder Michael Arrington, the firm is worth very little. With him, because of its tremendous influence in the markets it covers the company has a value outside most standard measures. TechCrunch is worth about $25 million.
7. MacRumors. This huge site covering almost everything there is to write about or say about Apple has about five million unique visitors a month and 35 million pageviews. Like many other websites hit by the advertising recession, Mac Rumors is taking a lot of network advertising from companies which sell ads with fairly low CPMs. This probably pushes its yield down to $9 per page. MacRumor’s revenue is running about $3.8 million. The company has a tiny staff and should have an operating margin of close to 70%. MacRumors is worth about $21 million at 8x operating income.
8. SeekingAlpha. This aggregator of investing blogs and news has almost 900,000 unique visitors according to comScore. Compete puts that number at about 1.5 million. Since Comscore tends to underestimate audience numbers, the higher figures is more likely to be accurate. Because of the content and site navigation, SeekingAlpha should have 15 million pageviews a month. The site runs a reasonable amount of network ads that have low yields, but has some financial services ads from investing companies including discount brokers which would bring CPMs up. The yield on a thousand pages for SeekingAlpha should be about $10. Revenue is probably running about $2.2 million a year. Based on the number of editors and writers that the company has and looking at the cost of it publishing platform, SeekingAlpha probably cost about $3.5 million to run. It is a potentially valuable property for one of the large financial sites. Seeking Alpha is worth about five times revenue or $11 million.
9. GigaOm, one of the top sites on technology and the internet, has a network of blogs including Earth2Tech, NewTeeVee, and TheAppleBlog. Total monthly unique visitors across all sites are about 1.5 million and pageviews run above 15 million. The sites carry a large number of ads per page and some clearly have high CPMs, for an average per page of $12. Revenue for GigaOm also includes several industry conferences which should bring in another $1 million. The company is fairly expensive to run, so operating margins are not more than 25%. Without founder Om Malik, the company would be worth very little. With him, it is in a property which could easily find an owner at a large media which has extensive tech coverage. At a 12x multiple of operating income GigaOm is worth $9.5 million.
10. Politico covers Washington and politics. The site has about five million unique visitors and about 30 million pageviews a month. The website does get a lot of advertising from major companies and trade associations. It also carries a fair amount of inexpensive network advertising. Total CPM per page is about $8. That brings annual revenue to $2.9 million. Politico appears to employ more than 70 people, some of them almost certainly well-paid. The site is complex and expensive to run. Annual expenses should be about $7.5 million. At a 3x multiple of revenue, the company is worth $8.7 million.
11. SmashingMagazine is one of the largest websites devoted to internet design and web development. If has about one million unique visitors and 12 million pageviews a month. The site has a large number of ads per page and they are highly targeted and command high CPMs. Total CPM per page is at least $15. Total revenue for the company is $2.1 million. Margins should be 60% for an operating margin of $1.2 million. At a 6x multiple, the company is worth $7.7 million.
12. SearchEngineLand is a blog for people interested in search engine marketing and the industry. The site has about 600,000 unique visitors and 1.3 million pageviews per month. The site runs almost no advertising, but does operate a large conference business. Attendees pay as much as $1,000 a piece to go to the events. And, the conferences have outside sponsors. The company has at least ten of these scheduled for the year. This could certainly be a $3 million business. Expenses to run the company and the conferences are high. Operating income is around $750,000. At a 6x multiple, SearchEngineLand is worth $4.5 million.
13. Boing Boing calls itself a directory of wonderful things. The business gets about 15 million pageviews a month on almost three million unique visitors. The number and quality of advertisers is weak. The CPMs across each page bring no better than $5 to the company after network sales commission costs. Expenses appear to be very low. Revenue for the Boing Boing is around $1 million and operating income is approximately $600,000. At 6x operating income, the firm is worth $3.6 million.
14. ReadWriteWeb carries technology analysis, tech product information and reviews. The site gets one million unique visitors a month and about six million pageviews. ReadWriteWeb has fallen victim to taking network ads, but does carry some marketing messages targeted specifically to its readers. CPMs across each page run about $12. Revenue for the site is $900,000 a month, but the margins should be 65%. At 6x operating income of $600,000, ReadWriteWeb is worth $3.4 million.
15. SB Nation is a network of 185 sports blogs which has two million unique visitors and 20 million pageviews a month. The home site carries a very modest amount of advertising which appears to be getting mid-level CPMs. CPM per page is around $6. Total revenue per year is $1.5 million. The operation has a fair number of people for a company its size so operating margins are not above 30%. With a 6x multiple of operating income SB Nation is worth $2.7 million.
16. Destructoid is the most popular gaming blog and community site with 1.1 million unique visitors and 7.7 million pageviews per month. The site does not carry a huge amount of advertising, but what it does carry is highly targeted and almost certainly has a high CPM. With a $9 per page CPM, annual revenue is about $830,000. Margins are high because most content is user created. Margin is probably 50%. At a 6x multiple on operating margin, the company is worth $2.5 million.
17. Mashable is the largest site covering subjects about social networks. The site has about two million unique visitors a month and five million pageviews. Masbable has a large number of ads on each page. They are targeted and almost certainly have high CPMs. CPM per page should be about $20. Annual revenue is $1.2 million. The operation has a fairly large staff and is unlikely to have an operating margin of more than 25%. At a multiple of 8x, Mashable is worth about $2.5 million.
18. Alley Insider sites. This group of sites now includes Silicon Alley Insider, Clusterstock, Greensheet, and The Biz and the company is known as The Business Sheet. The advertising is a mix of very targeted ads, network ads, Google Adsense, and ads for related companies like Gilt Groupe. Total unique visitors across the sites are about 1.1 million a month. Pageviews per month are about three million. At a $12 CPM per pages, the company does about $450,000 per year. With a relatively large staff The Business Sheet loses money. The company does not much value without editor-in-chief and lead writer Henry Blodget. At five times revenue, the company is worth $2.25 million.
19. /film (slashfilm) covers the worlds of movies and movie making. The site has about 1.5 million unique visitors a month and ten million pageviews. Ads are mostly low CPM and Google Adsense making the CPM per page no better than $5. Revenue runs $600,000 a year. Costs look remarkably low. Operating income should be $300,000. At a 7x multiple, Slash Film is worth $2.1 million.
20. The Superficial Network (AntiClown Media) has three sites with The Superficial being the largest. The Superficial takes an unusually cruel look at celebrities. Combined unique visitors for the three properties of 1.3 million and 15 million pageviews per month. Sites run a lot of inexpensive ads so CPM per page is only $6. Revenue for company is a little over $1 million. Inexpensive company to run. Probably clears $400,000 in operating profit. At 5x, the company is worth $2 million
21. Neatorama is about neat things. That gets a broad definition from giant rats to water found on Mars. The site has about 1.3 million unique visitors and four million pageviews per month. The site has a small number of ads which cannot bring in more than a $4 CPM per pages. That part of the site’s business probably does not generate more than $200,000 a year. The site also has an e-commerce section which looks well-managed. The average item sells for about $20. This operation could net the firm $250,000 a year. That would bring total revenue to just under $500,000. The site looks like it costs very little to run. Neatorama is worth $1.5 million.
22. Daily Kos is a political commentary site. Compete and Quantcast both put unique visitors a month at 600,000. Quantcast reports monthly pageviews of 21 million, which seems extremely high compared to unique visitors. The site runs a modest number of ads which would appear to have low CPMs and Google Adsense text advertising. CPM per page is unlikely to be higher than $4. Daily Kos has revenue of $1 million a year and probably a high operating margin. Operating income is probably slightly less than $500,000. The site has idiosyncratic content and its audience is dropping. Its multiple is not likely to top 4x giving Daily Kos a value of $2 million.
23. Talking Points Memo covers political issues. Audience measurement firms put unique visitors as about 700,000 a month and falling since the election. Pageviews are in the five million range. The site runs a fairly large amount of network advertising which pushes CPMs down. Average CPM per page should be about $5. Annual revenue is below $400,000. The company has a fair number of employees and probably does no better than breakeven. Talking Points is worth 4x revenue or $1.2 million.
24. VentureBeat is the most prominent blog covering the venture capital market. It has about 600,000 unique visitors per month and 1.7 million pageviews. Unfortunately, the site has been overwhelmed by inexpensive network ads. It has a very modest number of premium ads which are targeted directly to its readers. CPMs per page are $8. VentureBeat revenue is probably not more than $200,000 a year. Its costs are high, so it probably does not breakeven. But, it is a special case because it is the leader in a portion of the market that would make the site valuable to a large media company. Five times revenue give the business a value of $1 million
25. Wowowow.com is a site for women over 40. “Women On The Web” has a large number of famous writers including Mary Wells, Liz Smith, Whoopi Goldberg, Leslie Stahl, and Candace Bergen. Quantcast says the site has over 400,000 unique visitors a month and 4.7 pageviews. The site carries a lot of public service advertising which probably brings in no money. Wowowow does run Google AdSense and some ads from branded companies. CPM per page is not more than $3. Revenue per year is about $200,000. The site looks extremely expensive to run both from a design and engineering standpoint. Staff costs are also high for a site this size. The company recently raised $1.5 million. Running the operation cost at least $1 million a year. If the authors go along with the site, it is worth $1 million.
Douglas A. McIntyre

Η αληθινή ζωή των πρακτόρων

From Ian Fleming to John Le Carre - authors have long been fascinated by the world of espionage. But, asks the BBC's Gordon Corera, what do real life spooks make of fictional spies?
Much of what the public knows about the UK's Secret Service, or MI6, comes from the world of fiction - whether Ian Fleming's James Bond or John Le Carre's George Smiley.
The intertwining of fact and fiction dates back to the birth of the British intelligence service. In the early years of the 20th Century, the British public was whipped into a frenzy of "spy mania" driven by novelists and newspapers.
It was an era in which the UK was fearful of the rise of Germany and particularly its navy.
William Le Queux wrote the novel, The Invasion of 1910, which was serialised in the Daily Mail. The paper took care to adjust the invasion route the Germans were supposed to take in order to include the towns where its circulation was highest.
There was a widespread belief that the Germans were everywhere, posing as waiters and barbers, stealing secrets and preparing for war. Public pressure grew to do something and so a Secret Service Bureau was established. One half, which would become MI5, was designed to hunt for German spies. The other, which would become MI6, was to steal German secrets.
Older mythology
Even at that early stage, fiction was rubbing off on the real world of espionage, says Alan Judd, the biographer of Sir Mansfield Cumming, who was the first head of what became MI6.
"Le Queux knew some of the people in the War Office, I had no doubt that he had some influence on it all - certainly the culture and the climate," says Judd.

Sir Ian Fleming had experience from his time in naval intelligence
But the mythology created by fiction may have gone back even further, to the era of the Great Game - the battle between the British and Russian empires for supremacy of Central Asia, which began in the early 19th Century.
Britain had no professional spying service at the time, just the occasional gentleman amateur and soldier. But their stories were written up for the public, most dramatically in Rudyard Kipling's Kim.
These forerunners of the professional spy "did some very brave things" says Sir Colin McColl, MI6's chief between 1989 and 1994.
"And so there was a sort of general feeling that this was a good thing done by brave people. And that was followed by a whole series of authors in the first part of the 20th Century - [John] Buchan and so on. I mean terrific stuff."

Sir Mansfield Cumming was the first head of MI6
The fiction created a romanticism around spies which attracted many people to work for the service.
Among them was Daphne Park, who joined in the 1940s and rose to become a controller at MI6.
"I suppose it did start with reading [Rudyard Kipling's] Kim, reading John Buchan and reading Sapper and Bulldog Drummond and I think from a quite early age I did want to go into intelligence. I didn't know what kind or how it would be. But I always wanted it."
As well as attracting individuals to sign up for desk jobs, the daring antics of fictional spies also helped MI6 in its core work of recruiting agents - people willing to spy for the service and pass on secrets.
"There have been a lot of people with whom we've dealt across the world... [that] have come to us or worked with us because they felt we knew far more than anybody else knew," says Sir Colin.

This would be considered a poor outcome by most real-life spies
And much of the world knows MI6 though the man known as 007. James Bond's creator Ian Fleming never served in MI6 but he did work in naval intelligence during World War II and modelled Bond on a number of real life intelligence officers.
His creation - particularly once it moved to cinema - has done much to define public perceptions of MI6, although the real chief is called C not M. Egyptian intelligence services reportedly bought up copies of Fleming's books to use on their training courses.
So do people think it is like Bond?
"They usually do," says Sir Colin. "[But] no it isn't you see… we were not in the business of going out and shooting people down dark allies. That was a completely different world."
But Bond still has his uses. "Everybody watches Bond. And so why shouldn't a little bit of Bond rub off on our reputation," says Sir Colin. "If you looked at the number of people who helped us at any one time, a large number of them were Brits who were doing it for nothing - perhaps a bottle of whisky at Christmas. You know we had wonderful support and that is hugely valuable... based on the reputation."
However, Fleming's character seems to have made less of an impression on the Russians, according to former KGB colonel Mikhail Lyubimov.

This would not be considered best practice for secretaries in the real MI6
"Bond was never considered to be a serious film in the KGB," says Mr Lyubimov, curtly.
The other figure who has done much to shape the public understanding of MI6 is John le Carre. The portrayal of often flawed characters draws a mixed reception from real life spies.
"I mean there were two feelings I think in the service over the years," explains Sir Colin McColl. "There were those who were furious with John Le Carre because he depicts everybody as such disagreeable characters and they are always plotting against each other and so on… So people got rather cross about that.
"But I thought it was terrific because, again, it carried the name that had been provided by Bond and John Buchan and everybody else, it gave us another couple of generations of being in some way special."
Ms Park, it's fair to say, is not a fan.
"He dares to say that it is a world of cold betrayal. It's not. It's a world of trust. You can't run an agent without trust on both sides." Le Carre, who served briefly in MI5 and MI6, declined to be interviewed.
As the British Secret Service has come out of the shadows, some of the myth and mystery has certainly disappeared. Some insiders believe this is inevitable and for the best, laying to rest some of the crazier ideas about the world of MI6.
But there are a few, all the same, who may rather miss it.

Body-painting σε εικόνες

Le plus grand festival mondial de body-painting en images

Γαβράς: Παρέμβαση λυπηρή για την Ελλάδα

Λυπηρή για την Ελλάδα χαρακτήρισε χθες από το Παρίσι ο διεθνής Ελληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς την απαράδεκτη λογοκρισία που έγινε σε φιλμάκι του, το οποίο προβαλλόταν έξω από τη αίθουσα του Παρθενώνα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
«Η Εκκλησία αρνείται πάντα την πραγματικότητα, για να σώσει το δόγμα της. Ο,τι απεικονίζεται σ' αυτό το μικρό φιλμ είναι ιστορικά αποδεδειγμένο», τονίζει ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς Τη λογοκρισία απαίτησαν μέλη της Ιεράς Συνόδου, όταν είδαν στο φιλμ-ανιμέισιον του σκηνοθέτη ρασοφόρους χριστιανούς να σκαρφαλώνουν στις μετόπες του Παρθενώνα και να καταστρέφουν τα φειδιακά ανάγλυφα.
Την απόφαση να «ψαλιδίσουν» το επίμαχο κομμάτι του φιλμ διάρκειας 1,5 λεπτού, βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, έλαβαν από κοινού ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς με τον πρόεδρο του Μουσείου Δημήτρη Παντερμαλή, έπειτα από έντονη αντίδραση επισκόπων.
«Βρίσκω πολύ λυπηρό και απαράδεκτο για την Ελλάδα, μια χώρα που είναι και μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτό που συνέβη: το να υποκύψει δηλαδή η Πολιτεία στις πιέσεις εκπροσώπων της Εκκλησίας και να προβεί σε αυτήν την πράξη παρέμβασης σ' ένα φίλμ που αναφέρεται σε ιστορικά γεγονότα. Ο,τι απεικονίζεται σε αυτό το μικρό φίλμ είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Αναφέρεται στις καταστροφές που έχει υποστεί ανά τους αιώνες το μνημείο, από τους ανθρώπους. Οι πρώτοι χριστιανοί έκαναν αρκετές καταστροφές στα μνημεία και στα γλυπτά για διάφορους λόγους, ορισμένες φορές επειδή απλώς τους είχε σκανδαλίσει η γύμνια των αγαλμάτων.
Η ιδέα του φιλμ ήταν να διατρέξουμε τις καταστροφές που έχει υποστεί το μνημείο από το ανθρώπινο χέρι για να φτάσουμε και στη μέγιστη καταστροφική πράξη του Ελγιν. Τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετώπισε, άλλωστε, το μνημείο ήταν από τους ανθρώπους. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι καταστροφικές παρεμβάσεις ίσως η Ακρόπολη να είχε παραμείνει όπως ήταν στην εποχή του Περικλή, πριν από 2.500 χρόνια. Οσο για τις αντιδράσεις των εκπροσώπων της Εκκλησίας, δεν με ξαφνιάζουν. Η Εκκλησία αρνείται πάντοτε την πραγματικότητα, για να σώσει το δόγμα της. Νόμιζα ότι η Ελλάδα είχε ξεφύγει απ' όλες αυτές τις μικρότητες... Λυπάμαι πολύ!»

24/7/09

Ο Πρίγκιπας της Περσίας

Τρία arty ποστεράκια από την επερχόμενη παραγωγή της Disney «Ο πρίγκιπας της Περσίας» μας έκαναν να δούμε με άλλο μάτι την απόδραση του cult βιντεοπαιχνιδιού από τις κονσόλες των '80s, με προορισμό τη μεγάλη οθόνη. Ο Τζέικ Τζίλενχαλ του Brokeback Mountain και του Zodiac, η Τζίμα Άρτερτον του επερχόμενου Clash of the Titans που πέρυσι είδαμε και στο πλευρό του τελευταίου Τζέιμς Μποντ και ο βετεράνος Μπεν Κίνγκσλεϊ ποζάρουν στις ασπρόμαυρες αφίσες που ελάχιστα παραπέμπουν στην πολύχρωμη αισθητική του παιχνιδιού και τα obsolete για τα σημερινά δεδομένα γραφικά που εναλλάσσονταν με κάθε κλικ του joycetick. Το όνομα του παραγωγού Τζέρι Μπρουκχάιμερ (ο άνθρωπος πίσω από τους («Πειρατές Της Καραϊβικής» και το «CSI») εγγυάται διαστάσεις προσεγμένης σε κάθε λεπτομέρεια υπερπαραγωγής, ενώ και ο σκηνοθέτης Μάικ Νιούελ δεν είναι νεοφώτιστος στις περιπέτειες φαντασίας, αφού έχει χτυπήσει τη σκηνοθετική του σφραγίδα στο «Κύπελλο της Φωτιάς» της μπλοκμπαστερικής σειράς του Χάρι Πότερ. Ακόμα στο καστ τα ονόματα των Άλφρεντ Μολίνα και Τόνι Κέμπελ.
O Τζίλενχαλ θα ερμηνεύσει τον Ντάσταν, έναν Πρίγκιπα που ζούσε το δέκατο έκτο αιώνα στην Περσία. Ο Ντάσταν πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις του με την Ταμίνα (Τζίμα Άρτερτον) μια δυναμική και εξωτική Πριγκίπισσα, για να εμποδίσουν το μοχθηρό ευγενή Νίτζαμ (Κίνγκσλεϊ) από το να πάρει υπό την κατοχή του την άμμο του χρόνου, ένα δώρο από τους Θεούς που μπορεί να γυρίσει πίσω το χρόνο και να επιτρέψει στον κάτοχο του να κυβερνήσει ολόκληρο τον κόσμο, όπως αναφέρει η επίσημη υπόθεση της ταινίας από τα δελτία Τύπου των στούντιο της Disney.
Τα πόστερ της ταινίας (που δε θα δούμε στις αίθουσες πριν από το 2010) όχι μόνο είναι αισθητικά αντάξια εξωφύλλων περιοδικού (φανταστείτε το close up της Άρτερτον πόσο φυσικά θα προσαρμοζόταν στο cover μιας ιλουστρασιόν έκδοσης), αλλά ξεχωρίζοντας έναν προς ένα τους κεντρικούς ήρωες, μας δίνουν την αίσθηση ότι η ταινία δε θα περιοριστεί σε μια επιπόλαιη action movie προσέγγιση της ιστορίας (αφού όσοι ξέρουν το παιχνίδι επιβεβαιώνουν ότι η δράση είναι ο βασικός πρωταγωνιστής) αλλά θα επιχειρήσει να μας συστήσει και στους χαρακτήρες (- σε αυτό αναμένεται να βοηθήσει και το καλό καστ). Το αν ο Πρίγκιπας (Prince of Persia: The Sands of Time ο original τίτλος) θα καταφέρει να πατήσει στα βήματα της Tomb Raider, ενός ακόμα βιντεοπαιχνιδιού που «του πήγε» ο κινηματογράφος, ή θα εκθρονιστεί από την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα, θα το μάθουμε σε κάποιου μήνες.

http://new.e-go.gr

Free Hit Counter