11/7/09

Διακοπή πρόσβασης στο ίντερνετ λόγω παράνομης αντιγραφής αρχείων


Τους τελευταίους δύο με τρεις μήνες, τα ελληνικά ΜΜΕ σχεδόν αδιαφόρησαν ή προσέγγισαν επιφανειακά το ζήτημα της κρατικής αντιμετώπισης της παράνομης αντιγραφής αρχείων μέσω του διαδικτύου στη Γαλλία. Πρόκειται για μία κατάσταση, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, και μπορεί κάλλιστα το αποτέλεσμα αυτής να επηρεάσει άμεσα το σχετικό νομικό καθεστώς και άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
Στις 12/5/2009 η γαλλική κυβέρνηση υιοθετεί τον περιβόητο νόμο HADOPI , έχοντας ως αντικείμενο την πνευματική ιδιοκτησία και τη λειτουργία του διαδικτύου. Ο νόμος αυτός έχει ως σκοπό την επίλυση του προβλήματος της παράνομης αντιγραφής μέσω ίντερνετ ταινιών ή μουσικών αρχείων. Για να το πετύχει, καθιερώνει έναν μηχανισμό "βαθμιαίας ή κλιμακούμενης απάντησης", ο οποίος εποπτεύεται και παράλληλα εκτελείται από μία νεοσύστατη ανεξάρτητη διοικητική αρχή (ΑΔΑ), προορισμένη για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο. Με άλλα λόγια, σε περίπτωση παράνομης αντιγραφής μουσικών ή κινηματογραφικών αρχείων, ο χρήστης ίντερνετ αρχικά καλείται να συμμορφωθεί με την αποστολή σ'αυτόν προειδοποιητικών mails. Στη συνέχεια, σε περίπτωση υποτροπής, του αποστέλλεται συστημμένη επιστολή και τέλος, εφόσον δε συμμορφωθεί ο χρήστης, η αρμόδια ΑΔΑ αναστέλλει την πρόσβασή του στο ίντερνετ με τη διακοπή της συνδρομής του σε οποιαδήποτε εταιρία παροχής ίντερνετ.
Ο συγκεκριμένος νόμος προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων τόσο σε τοπικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πολίτες, ενώσεις σχετικές με το διαδίκτυο, Ευρωπαίοι και Γάλλοι βουλευτές εκφράζουν έντονα αντιρρήσεις, κυρίως νομικού περιεχομένου, επικεντρώνοντας την κριτική τους στη δυσαναλογία του μέτρου της διακοπής πρόσβασης στο διαδίκτυο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Μάλιστα, το μέτρο έχει χαρακτηριστεί ως "κοινωνικός ηλεκτρονικός θάνατος". Οι αντιδράσεις δεν προέρχονται μόνο από ιδιώτες, αλλά και από την ανεξάρτητη αρχή (CNIL) αρμόδια για τη διασφάλιση της επικοινωνίας και των ελευθεριών, η οποία έθεσε εξαρχής πρόβλημα αναλογικότητας μεταξύ του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής (μαζική συγκέντρωση διευθύνσεων IP, διακοπή διαδικτυακής πρόσβασης) και της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας. Ωστόσο, οι αντιδράσεις δεν περιορίζονται μόνο στο θέμα της ιδιωτικότητας. Ο εν λόγω νόμος προβλέπει ότι ο εντοπισμός των "πειρατών", η ταυτοποίησή τους ως συνδρομητών και η παραπομπή τους στη νεοσύστατη ΑΔΑ για την επιβολή κυρώσεων ανατίθενται σε ιδιωτικές εταιρίες. Με άλλα λόγια, η διαχείριση προσωπικών δεδομένων των χρηστών ίντερνετ πραγματοποιείται με τις ευλογίες του Γάλλου νομοθέτη από ιδιώτες.
Ο σχετικός νόμος, προτού δημοσιευθεί, τέθηκε υπό την κρίση του Συνταγματικού Συμβουλίου στις 10/6/2009 και κρίθηκε αντισυνταγματικός. Ορισμένα μέσα ενημέρωσης έσπευσαν, εντελώς εσφαλμένα, να πανηγυρίσουν την, σύμφωνα μ'αυτά, μη εφαρμογή του νόμου. Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε εν μέρει αντισυνταγματικό το νόμο μόνο ως προς το όργανο (δικαστής και όχι ανεξάρτητη διοικητική αρχή) που πρέπει να έχει την αρμοδιότητα επιβολής των σχετικών κυρώσεων. Όλες οι άλλες παράμετροι (πνευματικά δικαιώματα, διακοπή πρόσβασης στο ίντερνετ, αρχή της ιδιωτικότητας, διαχείριση προσωπικών δεδομένων από ιδιώτες) κρίθηκαν σύμφωνες προς το Σύνταγμα, εφόσον τηρείται η αρχή της αναλογικότητας. Το Συμβούλιο επικαλείται την παραπάνω αρχή χωρίς όμως να προσδιορίζει στο ελάχιστο με ποιό τρόπο θα εφαρμοστεί.
Ποιό είναι το αποτέλεσμα της δικαστικής απόφασης? Η γαλλική κυβέρνηση επανέρχεται δριμύτερη τροποποιώντας τη σχετική αντισυνταγματική διάταξη. Βέβαια, επωφελούμενη της αναπάντεχης γι αυτήν δικαστικής εξέλιξης, προχωράει σε κάτι περισσότερο : το νέο νομοσχέδιο, το οποίο θα συζητηθεί στην γαλλική εθνοσυνέλευση στις 20 Ιουλίου θα προβλέπει την παρακολούθηση των ηλεκτρονικών ταχυδρομείων για ενδεχόμενη (!!!) παράνομη διακίνηση αρχείων, καθώς και την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση streaming, δηλαδή απευθείας παρακολούθησης ταινιών και άλλων αρχείων που φιλοξενούνται σε ιστοσελίδες.
Ελπίζουμε το Συνταγματικό Συμβούλιο την επόμενη φορά να είναι πιο "σοφό" στις αποφάσεις του απέναντι σε μια νομοθετική παρέμβαση, η οποία αντί να τηρεί ισορροπίες, προβαίνει σε νομικές ακρότητες που δεν παραπέμπουν σε Κράτος δικαίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Free Hit Counter